Δείκτες Μόχλευσης και πώς δημιουργούνται

Οι δείκτες μόχλευσης χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό του σχετικού επιπέδου χρέους που έχει αναλάβει μια επιχείρηση. Αυτοί οι δείκτες συγκρίνουν τη συνολική υποχρέωση χρέους είτε με τα περιουσιακά στοιχεία είτε με τα ίδια κεφάλαια μιας επιχείρησης. Ένας υψηλός δείκτης υποδεικνύει ότι μια επιχείρηση μπορεί να έχει αναλάβει υψηλότερο επίπεδο χρέους από αυτό που μπορεί εύλογα να αναμένεται ώστε να εξυπηρετήσει με τις τρέχουσες ταμειακές ροές. Αυτό αποτελεί σημαντική ανησυχία, καθώς η υψηλή μόχλευση σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο πτώχευσης. Οι δύο κύριοι δείκτες μόχλευσης αναφέρονται παρακάτω.

Ο δείκτης χρέους συγκρίνει τα περιουσιακά στοιχεία με το χρέος και υπολογίζεται ως το συνολικό χρέος διαιρούμενο με το σύνολο του ενεργητικού. Ένας υψηλός δείκτης υποδεικνύει ότι το μεγαλύτερο μέρος των αγορών περιουσιακών στοιχείων χρηματοδοτείται με χρέος. Αντίθετα, αυτό σημαίνει ότι μια επιχείρηση λειτουργεί με ελάχιστα επίπεδα ιδίων κεφαλαίων. Ο τύπος έχει ως εξής:

Συνολικό χρέος ÷ Σύνολο ενεργητικού = Δείκτης Χρέους

Μια παραλλαγή του είναι η προσθήκη όλων των υποχρεώσεων στον αριθμητή, συμπεριλαμβανομένων των πληρωτέων λογαριασμών και των δεδουλευμένων εξόδων.

Δείκτης Χρέους προς Ίδια Κεφάλαια

Ο δείκτης χρέους προς ίδια κεφάλαια συγκρίνει τα ίδια κεφάλαια προς το χρέος και υπολογίζεται ως το συνολικό χρέος διαιρούμενο με το σύνολο των ιδίων κεφαλαίων. Ένας υψηλός δείκτης δείχνει ότι η επιχείρηση ενδέχεται να μην παρέχει επαρκή ίδια κεφάλαια για τη χρηματοδότηση μιας επιχείρησης. Ο τύπος έχει ως εξής:

Δείκτης Χρέους = Σύνολο Υποχρεώσεων / Σύνολο Περιουσιακών Στοιχείων

Μια παραλλαγή είναι η προσθήκη όλων των υποχρεώσεων ως πάγιων πληρωμών στον αριθμητή του υπολογισμού, με το σκεπτικό ότι αυτές οι πληρωμές είναι παρόμοιες με το χρέος. Για παράδειγμα, οι υπόλοιπες πληρωμές ενοικίων που οφείλονται σε μια μίσθωση θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν στον αριθμητή. Ο αριθμητής δεν περιλαμβάνει τους πληρωτέους λογαριασμούς, τα δεδουλευμένα έξοδα, τα πληρωτέα μερίσματα ή τα αναβαλλόμενα έσοδα.

Πώς Χρησιμοποιούνται οι Δείκτες Μόχλευσης

Οι δείκτες μόχλευσης είναι ουσιαστικά μέτρα κινδύνου, καθώς ένας δανειολήπτης που δεν μπορεί να αποπληρώσει τις υποχρεώσεις του χρέους του διατρέχει σημαντικό κίνδυνο να εισέλθει σε καθεστώς πτώχευσης. Ωστόσο, ένα μέτριο ποσό μόχλευσης μπορεί να είναι επωφελές για τους μετόχους, καθώς σημαίνει ότι μια επιχείρηση ελαχιστοποιεί τη χρήση ιδίων κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων της, γεγονός που αυξάνει την απόδοση των ιδίων κεφαλαίων για τους υπάρχοντες μετόχους.

Ένας υποψήφιος δανειστής μπορεί να χρησιμοποιήσει δείκτες μόχλευσης ως μέρος της ανάλυσής του για το εάν θα δανείσει κεφάλαια σε μια επιχείρηση. Ωστόσο, αυτοί οι δείκτες δεν παρέχουν επαρκείς πληροφορίες για μια απόφαση δανεισμού. Ένας δανειστής πρέπει επίσης να γνωρίζει εάν μια επιχείρηση παράγει επαρκείς ταμειακές ροές για την αποπληρωμή του χρέους, κάτι που περιλαμβάνει μια αναθεώρηση τόσο της κατάστασης αποτελεσμάτων όσο και της κατάστασης ταμειακών ροών. Ένας δανειστής θα εξετάσει επίσης τον προϋπολογισμό μιας εταιρείας, για να δει εάν οι προβλεπόμενες ταμειακές ροές μπορούν να συνεχίσουν να υποστηρίζουν τις τρέχουσες πληρωμές χρέους.

Επιπλέον, η φύση του κλάδου στον οποίο βρίσκεται μια επιχείρηση παίζει σημαντικό ρόλο στην απόφαση δανεισμού. Για παράδειγμα, εάν ένας κλάδος έχει λίγους ανταγωνιστές, υπάρχουν υψηλά εμπόδια εισόδου και υπάρχει μακρά ιστορία κερδών άνω του μέσου όρου, τότε μια επιχείρηση πιθανότατα θα μπορούσε να διατηρήσει υψηλό χρέος για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αντίθετα, σε έναν κλάδο όπου το μερίδιο αγοράς αλλάζει συνεχώς, οι κύκλοι παραγωγής είναι σύντομοι και οι απαιτήσεις κεφαλαιακών επενδύσεων είναι υψηλές, είναι αρκετά δύσκολο να υπάρχουν σταθερές ταμειακές ροές και οι δανειστές θα είναι λιγότερο διατεθειμένοι να δανείσουν χρήματα.

Εν ολίγοις, οι δείκτες μόχλευσης χρησιμοποιούνται για ένα μέρος της ανάλυσης κατά τον καθορισμό του εάν θα δανειστούν χρήματα, αλλά απαιτούνται πολλές πρόσθετες πληροφορίες πριν ληφθεί μια απόφαση δανεισμού.

Μια επιχείρηση μπορεί να αυξήσει τη μόχλευσή της με διάφορους τρόπους. Η πιο προφανής προσέγγιση είναι η ανάληψη μεγαλύτερου χρέους μέσω μιας πιστωτικής γραμμής. Μια επιχείρηση μπορεί επίσης να αυξήσει τη μόχλευσή της με πιο συγκεκριμένο τρόπο, όπως αναλαμβάνοντας μια υποχρέωση μίσθωσης όταν αποκτά ένα συγκεκριμένο περιουσιακό στοιχείο ή όταν δανείζεται κεφάλαια για να αποκτήσει μια άλλη επιχείρηση. Μπορεί επίσης να αποκτήσει χρέος για να πραγματοποιήσει επαναγορά μετοχών, η οποία αντιπροσωπεύει μια σκόπιμη αύξηση της μόχλευσης, συνήθως για να αυξήσει την απόδοση της επένδυσης των επενδυτών της επιχείρησης.