Η κάθε επιχείρηση για να είναι σε θέση να λειτουργήσει χρειάζεται απαραίτητα χρηματικά διαθέσιμα. Αυτό προϋποθέτει την μελέτη αρκετών θεμάτων τα οποία επιφέρουν κόστος για την ίδια.
Αυτό το κόστος κατ’ ουσία είναι η επιβάρυνση η οποία η επιχείρηση δεν είναι αρκετές φορές στην θέση να το αποφύγει. Τα έξοδα δημιουργούνται λόγω μιας απόφασης για συνέχιση επένδυσης ενώ είναι ήδη βέβαιο ότι δεν μπορούν να ανακτηθούν, παρά μόνο να προκαλέσουν την δημιουργία νέου κεφαλαίου και φυσικά νέων θέσεων εργασίας, που με την σειρά επιφέρει ιδανικά αύξηση της γραμμής παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών.
Σε αυτή την συνθήκη εξετάζονται οι σχετικές δαπάνες, με παράλληλη ωστόσο συνέχιση των επενδύσεων σε έργα. Αυτό είναι μια αμιγώς απόφαση της Διοίκησης ώστε να μην χαθεί η επένδυση. Παρόλα αυτά συναντάμε αρκετές φορές την τάση που παρατηρείται να μην περιορίζεται μια επένδυση που δεν αποδεικνύεται κερδοφόρα. Και στο σημείο αυτό προκύπτει ένα λογιστικό ζήτημα. Την δυσμενή αυτή συμπεριφορά την ενθαρρύνει το γεγονός ότι τα κεφαλαιοποιημένα κόστη που συνδέονται με ένα έργο πρέπει να διαγραφούν ως έξοδα μόλις αποφασιστεί η ακύρωση του σχεδίου. Όταν το ποσό που πρέπει να διαγραφεί είναι αρκετά μεγάλο τότε η αναγνώριση αυτών των δαπανών αναγνωρίζεται σε μεγαλύτερο διάστημα με τη μορφή απόσβεσης.
Το παραπάνω κόστος ονομάζεται ως Κενό Κόστος. Παρακάτω θα αναφέρουμε ορισμένα παραδείγματα :
Μελέτη μάρκετινγκ.
Μια εταιρεία ξοδεύει 100.000,00 ευρώ σε μια μελέτη μάρκετινγκ για να διαπιστώσει εάν το καινούργιο προϊόν θα πετύχει στην αγορά. Η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι δεν θα είναι κερδοφόρο. Σε αυτό το σημείο, κεφάλαια που επενδύθηκαν είναι ένα κενό κόστος και η εταιρεία δεν θα πρέπει να συνεχίσει με περαιτέρω επενδύσεις στο έργο αυτό, παρά το μέγεθος της προηγούμενης επένδυσης.
Ερευνά και ανάπτυξη.
Μια εταιρεία επενδύει 1.500.000,00 ευρώ σε πολλά χρόνια για να αναπτύξει έναν νέο προϊόν πρωτοποριακό στην αγορά. Μόλις δημιουργηθεί, η αγορά είναι αδιάφορη με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν οι αναμενόμενες πωλήσεις. Αυτό το κόστος ανάπτυξης δεν πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε οποιαδήποτε απόφαση στο να συνεχιστεί ή να τερματιστεί το προϊόν.
Εκπαίδευση.
Μια εταιρεία ξοδεύει 15.000,00 ευρώ για να εκπαιδεύσει το προσωπικό πωλήσεων της στη χρήση νέων προγραμμάτων, τα οποία θα χρησιμοποιήσουν για την παραγγελία των πελατών. Οι υπολογιστές αποδεικνύονται αναξιόπιστοι και ο υπεύθυνος πωλήσεων θέλει να διακόψει τη χρήση τους. Το κόστος αυτό δεν πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε οποιαδήποτε απόφαση σχετικά με τους υπολογιστές.
Μισθός.
Μια εταιρεία πληρώνει για νέο εργαζόμενο έναν νέο μισθό 2.000,00 ευρώ για την συμπλήρωση θέσης σε τμήμα της. Αν το άτομο αποδειχθεί ακατάλληλο, το κόστος που έχει διαμορφωθεί έως εκείνη την χρονική περίοδο θεωρείται ως κενό όταν αποφασίζεται εάν πρέπει να τερματιστεί η απασχόληση του ατόμου.
Η οικονομική περίοδος επιβάλλει την μελέτη αρκετών θεμάτων σχετικά με το κόστος και την γενικότερη λειτουργία των επιχειρήσεων. Σήμερα η συζήτηση γύρω από θέματα επενδύσεων των επιχειρήσεων κινείται γύρω από την δημιουργία εκείνων των τμημάτων, προϊόντων και υπηρεσιών κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μην προκαλούνται κενά κόστη που δεν μπορούν να ανακτηθούν. Η βαρύτητα μελέτης του κόστους και της τάσης του να προκαλέσει έσοδα είναι έργο του οικονομικού τμήματος αφού ληφθούν υπόψη αρχικά οι πρωταρχικές ανάγκες και ιεραρχηθούν σωστά.