Η κατανομή γενικών εξόδων είναι ο επιμερισμός του έμμεσου κόστους στα παραγόμενα αγαθά. Απαιτείται σύμφωνα με τους κανόνες διαφόρων λογιστικών πλαισίων. Σε πολλές επιχειρήσεις, το ποσό των γενικών εξόδων που πρέπει να κατανεμηθεί είναι σημαντικά μεγαλύτερο από το άμεσο κόστος των αγαθών, επομένως η μέθοδος κατανομής των γενικών εξόδων μπορεί να έχει κάποια σημασία.
Τύποι γενικών εξόδων
Υπάρχουν δύο τύποι γενικών εξόδων, τα οποία είναι τα γενικά έξοδα διοίκησης και τα γενικά έξοδα παραγωγής. Τα διοικητικά γενικά έξοδα περιλαμβάνουν εκείνα τα κόστη που δε σχετίζονται με την ανάπτυξη ή την παραγωγή αγαθών ή υπηρεσιών, όπως τα έξοδα διαχείρισης και διάθεσης - πωλήσεων. Πρόκειται ουσιαστικά για όλα τα γενικά έξοδα που δεν περιλαμβάνονται στα γενικά έξοδα παραγωγής. Τα γενικά έξοδα παραγωγής είναι όλα τα έξοδα που επιβαρύνουν ένα εργοστάσιο, εκτός από το άμεσο κόστος.
Πρέπει να κατανείμετε το κόστος των γενικών εξόδων κατασκευής σε είδη αποθέματος που ταξινομούνται ως υπό επεξεργασία ή τελικά προϊόντα. Τα γενικά έξοδα δεν κατανέμονται στο απόθεμα πρώτων υλών, καθώς οι εργασίες που προκαλούν τα γενικά έξοδα επηρεάζουν μόνο την απογραφή των εργασιών κατά τη διαδικασία και των τελικών προϊόντων.
Τι να συμπεριλάβετε στα γενικά έξοδα παραγωγής :
Τα ακόλουθα είδη περιλαμβάνονται συνήθως στα γενικά έξοδα παραγωγής:
Απόσβεση εργοστασιακού εξοπλισμού
Έξοδα διοίκησης εργοστασίου
Έμμεσοι μισθοί εργασίας και εποπτείας παραγωγής
Έμμεσα υλικά και προμήθειες
Συντήρηση, εργοστασιακός και παραγωγικός εξοπλισμός
Μισθοί διοικητικού προσωπικού που σχετίζεται με την παραγωγή
Παροχές εργαζομένων παραγωγής
Πώς να υπολογίσετε τα γενικά έξοδα
Η τυπική διαδικασία για την κατανομή των γενικών εξόδων είναι η συσσώρευση όλων των γενικών εξόδων παραγωγής σε μία ή περισσότερες ομάδες κόστους και στη συνέχεια η χρήση ενός μέτρου δραστηριότητας για την κατανομή των γενικών εξόδων στις ομάδες κόστους στο απόθεμα. Έτσι, ο τύπος κατανομής γενικών εξόδων είναι:
Ομάδα κόστους ÷ Μέτρο συνολικής δραστηριότητας = Κατανομή γενικών εξόδων ανά μονάδα
Μπορείτε να κατανείμετε τα γενικά έξοδα με οποιοδήποτε εύλογο μέτρο, αρκεί να εφαρμόζεται με συνέπεια σε όλες τις περιόδους αναφοράς. Οι κοινές βάσεις κατανομής είναι οι ώρες άμεσης εργασίας που χρεώνονται σε ένα προϊόν ή το ποσό των ωρών μηχανής που χρησιμοποιούνται κατά την παραγωγή ενός προϊόντος. Το ποσό της κατανομής που χρεώνεται ανά μονάδα είναι γνωστό ως επιτόκιο γενικών εξόδων.
Το επιτόκιο γενικών εξόδων μπορεί να εκφραστεί ως αναλογία, εάν και ο αριθμητής και ο παρονομαστής είναι σε ευρώ. Για παράδειγμα, η Α εταιρεία έχει συνολικό έμμεσο κόστος 100.000 ευρώ και αποφασίζει να χρησιμοποιήσει το κόστος της άμεσης εργασίας της ως μέτρο κατανομής. Επιβαρύνεται με 50.000 ευρώ άμεσου κόστους εργασίας, επομένως το επιτόκιο γενικών εξόδων υπολογίζεται ως:
100.000 ευρώ Έμμεσο κόστος ÷ 50.000 ευρώ Άμεση εργασία
Το αποτέλεσμα είναι επιτόκιο γενικών εξόδων 2,0.
Εναλλακτικά, εάν ο παρονομαστής δεν είναι σε ευρώ, τότε το επιτόκιο γενικών εξόδων εκφράζεται ως κόστος ανά μονάδα κατανομής. Για παράδειγμα, η Α εταιρεία αποφασίζει να αλλάξει το μέτρο κατανομής σε ώρες χρήσης του χρόνου μηχανής. Έχει 10.000 ώρες χρήσης χρόνου μηχανής, επομένως ο συντελεστής γενικών εξόδων υπολογίζεται τώρα ως:
100.000 ευρώ Έμμεσο κόστος ÷ 10.000 ώρες μηχανής
Το αποτέλεσμα είναι ένα επιτόκιο γενικών εξόδων 10,00 ευρώ ανά ώρα μηχανής.
Εάν η βάση κατανομής δε φαίνεται σωστή για ορισμένους τύπους γενικών εξόδων, μπορεί να είναι πιο λογικό να χωρίσετε τα γενικά έξοδα σε δύο ή περισσότερες ομάδες γενικών εξόδων και να κατανείμετε κάθε ομάδα κόστους χρησιμοποιώντας διαφορετική βάση κατανομής.
Για παράδειγμα, εάν τα κόστη αποθήκης κατανέμονται καταλληλότερα με βάση τα τετραγωνικά μέτρα που καταναλώνουν διάφορα προϊόντα, τότε αποθηκεύστε τα κόστη αποθήκης σε μια ομάδα γενικών εξόδων αποθήκης και κατανείμετε αυτά τα κόστη με βάση τα τετραγωνικά που χρησιμοποιήθηκαν.
Τυπικές τιμές γενικών εξόδων
Ως εκ τούτου, μέχρι στιγμής έχουμε υποθέσει ότι κατανέμονται μόνο τα πραγματικά γενικά έξοδα που πραγματοποιήθηκαν. Ωστόσο, είναι επίσης δυνατό να ορίσετε ένα τυπικό επιτόκιο γενικών εξόδων που θα συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε για πολλές περιόδους αναφοράς, με βάση τις μακροπρόθεσμες προσδοκίες σχετικά με το πόσα γενικά έξοδα θα πραγματοποιηθούν και πόσες μονάδες θα παραχθούν.
Εάν η διαφορά μεταξύ των πραγματικών γενικών εξόδων που πραγματοποιήθηκαν και των γενικών εξόδων που κατανεμήθηκαν είναι μικρή, μπορείτε να χρεώσετε τη διαφορά στο κόστος των πωληθέντων αγαθών. Εάν το ποσό είναι σημαντικό, τότε κατανείμετε τη διαφορά τόσο στο κόστος των πωληθέντων αγαθών όσο και στο απόθεμα.