Τι είναι το Σταθερό Κόστος και η σχέση του με τις πωλήσεις

Ένα σταθερό κόστος είναι ένα κόστος που δεν αυξάνεται ή δεν μειώνεται σε συνδυασμό με καμία δραστηριότητα. Πρέπει να καταβάλλεται από την επιχείρηση σε επαναλαμβανόμενη βάση, ακόμη και αν δεν υπάρχει επιχειρηματική δραστηριότητα. Το ποσό που χρεώνεται στα έξοδα αλλάζει ελάχιστα από περίοδο σε περίοδο. Τα σταθερά κόστη πραγματοποιούνται σε τακτική βάση και επομένως θεωρούνται κόστη περιόδου. Η έννοια χρησιμοποιείται στην οικονομική ανάλυση για να βρεθεί το σημείο ισορροπίας μιας επιχείρησης, καθώς και για να καθοριστεί η τιμολόγηση των προϊόντων.

Πολλά κόστη μπορούν να ταξινομηθούν ως σταθερά κόστη, συμπεριλαμβανομένων των εξής:

Ενοίκιο: Το ποσό που πληρώνεται για τη χρήση κτιρίων ή εγκαταστάσεων παραμένει το ίδιο, είτε παράγονται πολλά προϊόντα είτε κανένα.

Μισθοί διοικητικού προσωπικού: Οι μισθοί των υπαλλήλων γραφείου, του λογιστηρίου ή των στελεχών συνήθως είναι σταθεροί.

Ασφάλιστρα: Τα ασφάλιστρα για την επιχείρηση είναι συνήθως σταθερά για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

Τόκοι δανείων: Οι τόκοι που καταβάλλονται για δάνεια είναι σταθερά έξοδα.

Αποσβέσεις: Η ετήσια απόσβεση του εξοπλισμού θεωρείται συχνά σταθερό κόστος.

Επιπτώσεις των Σταθερών Εξόδων στις Πωλήσεις

Όταν μια εταιρεία έχει μεγάλο σταθερό κόστος, πρέπει να δημιουργήσει ένα σημαντικό ποσό όγκου πωλήσεων προκειμένου να έχει επαρκές περιθώριο συνεισφοράς για να αντισταθμίσει το σταθερό κόστος.

Αντίστροφα, εάν μια εταιρεία έχει χαμηλό σταθερό κόστος, πιθανότατα έχει υψηλό μεταβλητό κόστος ανά μονάδα. Σε αυτήν την περίπτωση, μια επιχείρηση μπορεί να αποκομίσει κέρδος σε πολύ χαμηλά επίπεδα όγκου πωλήσεων, αλλά δεν αποκομίζει υπερμεγέθη κέρδη καθώς αυξάνονται οι πωλήσεις. Για παράδειγμα, μια συμβουλευτική επιχείρηση έχει λίγα σταθερά κόστη, ενώ το μεγαλύτερο μέρος του κόστους εργασίας της είναι μεταβλητό.

Κατανομή Σταθερών Κόστους

Τα σταθερά κόστη κατανέμονται βάσει της λογιστικής κόστους σε δεδουλευμένη βάση. Σύμφωνα με αυτή τη ρύθμιση, τα σταθερά γενικά έξοδα παραγωγής κατανέμονται αναλογικά στις μονάδες που παράγονται σε μια περίοδο αναφοράς και έτσι καταγράφονται ως περιουσιακά στοιχεία. Μόλις πωληθούν οι μονάδες, τα κόστη χρεώνονται στο κόστος των πωληθέντων αγαθών. Έτσι, μπορεί να υπάρξει καθυστέρηση στην αναγνώριση αυτού του σταθερού κόστους ως σύνολο που κατανέμονται στο απόθεμα. Αυτή η καθυστέρηση μπορεί να διαρκέσει πολλούς μήνες, ανάλογα με το πόσο αργά πωλούνται οι σχετικές μονάδες.

Σχετικά με το Ενοίκιο :

Το ενοίκιο θεωρείται γενικά σταθερό κόστος, επειδή η συνήθης σύμβαση μίσθωσης ορίζει ότι ένα σταθερό ποσό πρέπει να καταβάλλεται σε περιοδική βάση. Έτσι, το κόστος ενοικίου δεν αλλάζει, ακόμη και αν υπάρχουν συνεχείς αυξήσεις και μειώσεις στις πωλήσεις της επιχείρησης που πληρώνει το ενοίκιο. Ωστόσο, το ενοίκιο μπορεί να είναι μεταβλητό κόστος σε εκείνες τις σπάνιες περιπτώσεις όπου ο ιδιοκτήτης λαμβάνει ένα ποσοστό των πωλήσεων ή των κερδών μιας επιχείρησης. Αυτή η κατάσταση συνήθως προκύπτει όταν ένας ενοικιαστής αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα, οπότε ο ιδιοκτήτης τροποποιεί τη μίσθωση για να αποσβέσει ό,τι μπορεί από τις μειωμένες πωλήσεις του ενοικιαστή.

Είναι τα Σταθερά Κόστη πάντα πλήρως Σταθερά;

Τα Σταθερά Κόστη δεν είναι πάντα πλήρως σταθερά. Μερικά είναι σταδιακά σταθερά κόστη, που σημαίνει ότι παραμένουν σταθερά εντός ενός ορισμένου επιπέδου δραστηριότητας, αλλά αυξάνονται μόλις επεκταθεί η παραγωγική ικανότητα, όπως η προσθήκη ενός νέου εργοστασίου ή η πρόσληψη ενός άλλου διευθυντή. Μακροπρόθεσμα, ακόμη και τα σταθερά κόστη όπως το ενοίκιο ή οι μισθοί μπορούν να αλλάξουν λόγω πληθωρισμού, επαναδιαπραγμάτευσης ή στρατηγικών αποφάσεων.