Η επένδυση αποτελεί ένα συνεχές πλάνο για κάθε επιχείρηση, η οποία επιδιώκει την ανάπτυξή της καθώς και την αύξηση της κερδοφορίας της.
Αυτό αποτελεί την αφορμή να καταστεί η κάθε επιχείρηση συμμέτοχη στη διαμόρφωση της οικονομικής πολιτικής, όπως αυτή καταρτίζεται ή αναλόγως προσαρμόζεται βάσει συνθηκών που επικρατούν κάθε φορά.
Η επιλογή κάθε επενδυτικού πλάνου, επιφέρει κάθε είδους επίπτωση στην κοινωνία είτε σε οικονομικό επίπεδο, είτε σε πολιτικό επίπεδο ή ακόμα και σε κοινωνικό επίπεδο. Έτσι, ανάλογα την κάθε επίπτωση, ένα επενδυτικό σχέδιο απαιτεί συνεχή προσαρμοστικότητα.
Ανάλογα λοιπόν τις επιπτώσεις, η επένδυση επηρεάζει άμεσα με χρηματικούς όρους την αύξηση του εισοδήματος, την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών σε μια ήδη υπάρχουσα αγορά ή ευνοεί τη δημιουργία μιας νέας αγοράς με ό,τι αυτό επιφέρει.
Επομένως, δεν είναι παράτολμο να εκτιμηθεί το γεγονός ότι εφόσον υπάρξει μια δομημένη και σωστή στρατηγικά επενδυτική πολιτική, αυτό οδηγεί την κάθε επιχείρηση στο να εξετάζει χρηματοοικονομικά δεδομένα που επηρεάζουν το κόστος των αγαθών και των υπηρεσιών, να εντοπίσουν λανθασμένους χειρισμούς στη διαχείριση των κεφαλαίων τους και κυρίως στον τρόπο καταμερισμού των εξόδων.
Από τα παραπάνω εξάγεται το συμπέρασμα πως η σχέση μεταξύ Κράτους και Ιδιωτικού τομέα στο κρίσιμο θέμα της επενδυτικής πολιτικής, επηρεάζει τη γενική ωφέλεια οικονομίας – κοινωνίας και επεκτείνεται στην αλληλεπίδραση μεταξύ Κράτους και Ιδιωτικού τομέα.
Περαιτέρω η οικονομική ανάλυση οδηγεί σε συμπεράσματα σχετικά με την αποτίμηση που επηρεάζεται από το λειτουργικό κόστος, και σύμφωνα με τους υπόλοιπους συντελεστές που μεσολαβούν για την παραγωγή αγαθού ή παροχή υπηρεσίας, ορίζονται και εκείνα τα τελικά κεφάλαια που απαιτούνται για την επενδυτική δραστηριότητα της επιχείρησης.
Διακρίνεται καθαρά η σημασία μιας μακροπρόθεσμης σταθερής φορολογικής και οικονομικής πολιτικής, η οποία να διαμορφώνει το τοπίο που οι επιχειρήσεις σχεδιάζουν επενδυτικά πλάνα πενταετίας ή και πέραν αυτής, είναι σε θέση να εκτιμήσουν πολύ νωρίς τη φορολογική απόδοση της επένδυσής τους και κυρίως αποκτούν μια πρώτη εικόνα για την απόσβεση του κεφαλαίου που επενδύουν.
Τέλος, το καθαρό φορολογικό, επενδυτικό και οικονομικό πλαίσιο που σχεδιάζεται οφείλει να είναι τέτοιο ώστε ο επενδυτής και λόγω της απόδοσης της επένδυσης του, να μπορεί να τηρεί ευλαβικά την αποπληρωμή κεφαλαίου και τόκων στη συνεργαζόμενη τράπεζα.
Όπως γίνεται αντιληπτό αυτό επηρεάζει άμεσα τη δυνατότητα του τραπεζικού τομέα στο να βρίσκεται σε θέση να διοχετεύει κεφάλαια στην αγορά με καλλίτερους όρους και κυρίως να μη φανερώνει στις οικονομικές καταστάσεις κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια.