Ο συντελεστής μόχλευσης υπολογίζει το ποσοστό των δανειακών κεφαλαίων μιας εταιρείας και παρουσιάζει τον οικονομικό κίνδυνο στον οποίο υπόκειται μια επιχείρηση, καθώς το υπερβολικό χρέος μπορεί να οδηγήσει σε οικονομικές δυσκολίες. Ο υψηλός δείκτης δανεισμού αντιπροσωπεύει ένα υψηλό ποσοστό του χρέους προς τα ίδια κεφάλαια, ενώ ένας χαμηλός δείκτης δανεισμού αντιπροσωπεύει ένα χαμηλό ποσοστό του χρέους προς τα ίδια κεφάλαια. Ο λόγος αυτός είναι παρόμοιος με τον δείκτη χρέους / ιδίων κεφαλαίων, με την εξαίρεση ότι υπάρχουν αρκετές διακυμάνσεις που μπορεί να αποφέρουν ελαφρώς διαφορετικά αποτελέσματα.
Ο υψηλός δείκτης δανεισμού είναι ενδεικτικός της μεγάλης μόχλευσης, όπου μια εταιρεία χρησιμοποιεί τα δανειακά κεφάλαια για να συνεχίζει να ανταποκρίνεται στις δραστηριότητές της. Σε μια οικονομική ύφεση, οι εταιρείες αυτές ενδέχεται να αντιμετωπίζουν προβλήματα κατά την εκπλήρωση των υποχρεώσεων τους ως προς τους δανειστές και θα μπορούσαν να κινδυνέψουν ακόμα και με πτώχευση. Η κατάσταση ωστόσο είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη όταν μια εταιρεία έχει εμπλακεί σε ρυθμίσεις χρέους με μεταβλητά επιτόκια, όπου μια απότομη αύξηση των επιτοκίων μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα αποπληρωμής τόκων.
Οι δανειστές ανησυχούν ιδιαιτέρως για τον δείκτη επιτοκίων, δεδομένου ότι η υπερβολικά υψηλή αναλογία δανεισμού θα θέσει τα δάνεια τους σε κίνδυνο. Πιθανές απαιτήσεις από τους δανειστές για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος είναι η χρήση περιοριστικών συμφωνιών που απαγορεύουν την πληρωμή μερισμάτων, αναγκάζοντας την επιχείρηση να διαθέσει σημαντικό μέρος από τα χρηματική ροή της στην αποπληρωμή του χρέους, τους περιορισμούς στις εναλλακτικές χρήσεις των μετρητών και την απαίτηση για τους επενδυτές να επενδύσουν περισσότερα κεφάλαια στην εταιρεία. Οι πιστωτές έχουν παρόμοια ανησυχία, αλλά συνήθως δεν είναι σε θέση να επιβάλουν αλλαγές στη συμπεριφορά της εταιρείας.
Ο χαμηλός δείκτης μπορεί να είναι ενδεικτικός της συντηρητικής δημοσιονομικής διαχείρισης, αλλά μπορεί επίσης να σημαίνει ότι μια εταιρεία βρίσκεται σε έναν κυκλικό κλάδο και συνεπώς δεν έχει την πολυτέλεια να αναπτυχθεί ενόψει ενδεχομένως μιας αναπόφευκτης πτώσης των πωλήσεων και των κερδών.
Η πιο ολοκληρωμένη μορφή δανεισμού είναι εκείνη όπου όλες οι μορφές χρέους - μακροπρόθεσμες, βραχυπρόθεσμες, ακόμη και υπεραναλήψεις - διαιρούνται από τα ίδια κεφάλαια.
Ο υπολογισμός είναι:
(Μακροπρόθεσμο χρέος + Βραχυπρόθεσμο χρέος + Τραπεζικές υπεραναλήψεις) ÷ Ίδια Κεφάλαια
Ένας άλλος λόγος δανεισμού είναι ο δείκτης χρεωστικών τόκων, ο οποίος υπολογίζεται όπως φαίνεται κατωτέρω και έχει ως σκοπό να παρουσιάσει κάποια ένδειξη για το αν μια εταιρεία μπορεί να παράγει αρκετά κέρδη για να πληρώσει για τις τρέχουσες πληρωμές τόκων.
Κέρδη προ φόρων και τόκων ÷ Πληρωτέοι τόκοι
Μια άλλη διακύμανση του λόγου δανεισμού είναι ο λόγος μακροπρόθεσμου χρέους προς ίδια κεφάλαια. δεν είναι ιδιαίτερα χρήσιμος όταν μια εταιρεία έχει ένα μεγάλο ποσό βραχυπρόθεσμου χρέους (κάτι που είναι ιδιαίτερα κοινό όταν κανένας δανειστής δεν είναι πρόθυμος να δεσμευτεί για μακροπρόθεσμο δανεισμό). Ωστόσο, μπορεί να είναι χρήσιμο όταν το μεγαλύτερο μέρος του χρέους μιας εταιρείας συνδέεται με μακροπρόθεσμα ομόλογα.
Η επιχείρηση όσο αφορά τον έλεγχο του χρέους μπορεί να χρησιμοποιήσει τα εξής μέσα:
Πώληση μετοχών.
Διαπραγμάτευση με δανειστές για την ανταλλαγή υφιστάμενων χρεών με μετοχές της εταιρείας.
Μείωση κεφαλαίου κίνησης αυξάνοντας την ταχύτητα των εισπράξεων, ή παράταση των ημερών που απαιτούνται για την πληρωμή των πληρωτέων λογαριασμών, από τα οποία η επιχείρηση μπορεί να εξοικονομήσει χρηματικά διαθέσιμα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την τακτοποίηση του χρέους.
Πολιτικές αύξησης κερδών.
Τα παραπάνω μέσα φανερώνουν τόσο μια στρατηγική που οφείλει να ακολουθήσει η κάθε επιχείρηση και κυρίως με ποιον τρόπο αυτή καλείται να εισέλθει σε μια οικονομία που αλλάζει.