Όταν ολοκληρώνεται η διαδικασία κατάρτισης των οικονομικών καταστάσεων, η μελέτη τους αποτελεί μια υπηρεσία την οποία παρέχει ο λογιστής υπό την ιδιότητα του οικονομικού συμβούλου.
Κατ’ ουσία στην μελέτη αυτή διαβεβαιώνεται ότι δεν υπάρχουν αποκλίσεις σύμφωνα με τις Λογιστικές Αρχές, και ότι αυτές είναι σύμφωνες με τις αρχές χρηματοοικονομικής πληροφόρησης.
Σαφώς η έννοια της επανεξέτασης των οικονομικών καταστάσεων δεν παρέχει την διαβεβαίωση της κατανόησης εσωτερικού ελέγχου, δηλαδή δεν παρέχει την διαβεβαίωση ότι έχουν ληφθεί υπόψη όλα τα σημαντικά ζητήματα που κανονικά θα είχαν ανακαλυφθεί και αποκαλυφθεί σε έναν έλεγχο.
Ωστόσο η αναθεώρηση των οικονομικών καταστάσεων προτιμάται από επιχειρήσεις των οποίων οι δανειστές και οι πιστωτές επιτρέπουν αυτή την προσέγγιση ελέγχου. Κατά την διάρκεια της αναθεώρησης η Διοίκηση αναλαμβάνει την ευθύνη για την κατάρτιση των οικονομικών καταστάσεων ενώ ο λογιστής θα πρέπει να διακατέχεται από επαρκές επίπεδο γνώσεων τόσο για τον κλάδο που ανήκει η επιχείρηση όσο φυσικά και για την ίδια την επιχείρηση.
Κατά την διάρκεια της αναθεώρησης των οικονομικών καταστάσεων ο λογιστής σύμφωνα με διαδικασίες που ακολουθεί διασφαλίζει ότι δεν απαιτούνται ουσιαστικές αλλαγές για την συμμόρφωση των οικονομικών καταστάσεων με το πλαίσιο χρηματοοικονομικής πληροφόρησης.
Έτσι εξετάζονται στοιχεία ιστορικά και προβλεπόμενα, επίσης ο λογιστής ενημερώνεται για την διαδικασία καταγραφής των λογιστικών εγγραφών. Σε συνέχεια προβαίνει σε διερεύνηση ασυνήθιστων και πολύπλοκων καταστάσεων που επηρεάζουν το αποτέλεσμα των οικονομικών καταστάσεων. Ακολουθεί η διαδικασία της διερεύνησης συναλλαγών που συνήθως γίνονται στο τέλος της λογιστικής περιόδου και κατόπιν ο λογιστής ενημερώνεται για γεγονότα μετά το πέρας της λογιστικής περιόδου.
Η διαδικασία επίσης κατάρτισης των οικονομικών καταστάσεων επιτρέπει στον λογιστή να εξετάσει κατά πόσο αυτές συμμορφώνονται με το ισχύον πλαίσιο αρχών ενώ παράλληλα ελέγχει και εκθέσεις διαχείρισης άλλων ελεγκτικών φορέων που εξέτασαν ή έλεγξαν τις οικονομικές καταστάσεις σε προηγούμενες περιόδους.
Κατά την διάρκεια επανεξέτασης των οικονομικών καταστάσεων επιγραμματικά εξετάζονται τα εξής :
· Χρηματικά Διαθέσιμα ( προσοχή δίνεται στις ενδοεταιρικές πράξεις )
· Απαιτήσεις (βραχυπρόθεσμες & μακροπρόθεσμες – επισφαλείς απαιτήσεις )
· Καταμέτρηση εμπορευμάτων (υπολογισμός αποθέματος και στοιχεία κόστους που περιέχονται στο κόστος αποθέματος )
· Εύλογες αξίες επενδύσεων (κέρδη – ζημιές από επενδύσεις και έσοδα )
· Πάγια περιουσιακά στοιχεία ( κέρδη – ζημιές από διάθεση παγίων στοιχείων και μέθοδοι απόσβεσης )
· Άυλα περιουσιακά στοιχεία (ποια είδη τα αποτελούν στην επιχείρηση – μέθοδος απόσβεσης και αναγνώριση ζημιών απομείωσης)
· Δεδουλευμένα και πληρωτέα έξοδα
· Δάνεια
· Μακροπρόθεσμες απαιτήσεις
· Εγγυήσεις
· Μετοχικό κεφάλαιο (ονομαστική αξία μετοχών – αποτίμηση αποθεματικών και δημοσιοποίηση)
· Αναγνώριση εσόδων (καταγραφή εξόδων στην σωστή περίοδο)
Εάν ο λογιστής θεωρεί κατόπιν αυτών ( που θεωρούνται δειγματοληπτικά βήματα μελέτης και αναθεώρησης των οικονομικών καταστάσεων ) ότι οι οικονομικές καταστάσεις είναι ουσιωδώς ανακριβείς, θα πρέπει να εκτελέσει πρόσθετες διαδικασίες για να λάβει περιορισμένη διαβεβαίωση ότι δεν υπάρχει ανάγκη να γίνουν ουσιαστικές τροποποιήσεις στις οικονομικές καταστάσεις. Εάν οι δηλώσεις είναι ουσιωδώς ανακριβείς, ο λογιστής πρέπει να επιλέξει μεταξύ της αποκάλυψης του ζητήματος στην έκθεση που συνοδεύει τις οικονομικές καταστάσεις ή της απόσυρσης από την επανεξέταση.