Εισερχόμαστε σε μια νέα εποχή, εποχή όπου η οικονομία αποκτά νέα πορεία σε σχέση με την ικανότητα ανάπτυξης των επιχειρήσεων και της προσαρμογής αυτών στις επερχόμενες οικονομικές εξελίξεις, λόγω της 4ης βιομηχανικής επανάστασης.
Εντός αυτού του πλαισίου θα εξεταστεί η έννοια του φόρου, ορίζοντας αρχικά πως φόρος είναι μια υποχρεωτική εισφορά στη διακυβέρνηση της χώρας.
Εντός του ανωτέρω πλαισίου επιχειρείται η εννοιολογική ανάλυση. Φόρος είναι εκείνο το ποσοστό ιδιωτικής περιουσίας, που οφείλεται στο Κράτος για να χρησιμοποιηθεί για δημόσιες δαπάνες , που θεωρούνται απαραίτητες για την τήρηση της δημόσιας ευημερίας και τάξης.
Εκτός από την παραπάνω αναφορά επίσης ο φόρος χρησιμεύει ως μέσο ρύθμισης κατανομής πλούτου ενώ είναι ιδιαίτερο το χαρακτηριστικό του φόρου πως ότι καταβάλλεται χωρίς να γνωρίζει αρχικά ο Πολίτης πως θα χρησιμοποιηθεί, όπως φυσικά δέχεται και τις υπηρεσίες του κράτους χωρίς να γνωρίζει ότι κατέβαλε κατέβαλλε φόρο για τις δαπάνες αυτές.
Σε συνέχεια η έννοια του φόρου αναφέρεται πως αποτελεί εκείνο το μέσο που μεταθέτει παραγωγικούς πόρους από την ιδιωτική οικονομία για χρήση από το Κράτος και πως αποτελεί μέσο συμμετοχής για την κατανομή του ΑΕΠ και καθορίζει σημαντικά την πορεία και εξέλιξη των δημόσιων Οικονομικών. Εάν εξετάσουμε την πλευρά του φορολογουμένου διακρίνουμε πως θεωρεί την καταβολή του φόρου για την κάλυψη χρηματικών αναγκών του Δημοσίου.
Το Δημόσιο σε συνέχεια μπορεί να αποσπά εισόδημα από φόρους και η αναφορά αυτή έγκειται πως το εισόδημα αυτό αναφέρεται σε Δημόσιο σκοπό ειδικά όταν υφίσταται ανταποδοτικό όφελος του καταβαλλόμενου φόρου.
Η φορολογία θεωρείται γενικά σαν εκείνο το μέσο για την πραγματοποίηση εισοδήματος (εσόδων), το εισόδημα όμως δεν αποτελεί και τον μοναδικό σκοπό της φορολογίας. Η φορολογία αποτελεί μείζον όργανο εθνικής οικονομικής πολιτικής.
Η ταξινόμηση των φόρων γίνεται συνήθως με γνώμονα τη δικαιολογητική βάση του φόρου ή το αντικείμενο για το οποίο επιβάλλεται η επιβάρυνση. Ωστόσο ιδιαίτερη βαρύτητα στην έννοια του Φόρου είναι η σύνδεση του με την πραγματική φοροδοτική ικανότητα.
Το σημαντικό στην έννοια του φόρου είναι η παροχή φορολογικών κινήτρων που αποτελούν προσπάθεια επηρεασμού της οικονομικής συμπεριφοράς των Πολιτών και θεωρούνται ως μέσο αύξησης παραγωγικότητας ώστε να διαμορφωθεί ο φόρος σε ένα κατάλληλο επίπεδο με ανταποδοτικό όφελος για το κοινωνικό σύνολο.
Η παροχή φορολογικών κινήτρων επίσης καθιστά ευνοϊκή την εκτέλεση επενδύσεων από την πλευρά των οικονομικών μονάδων διότι επιτρέπει την διοχέτευση αυτού του κέρδους για κοινωνικοοικονομικούς σκοπούς, επιτρέπει δε την προσέλκυση ξένων επενδύσεων και σαφέστατα καθιστά εύκολη την συγχώνευση επιχειρήσεων ώστε να προκύψουν μεγάλες και υψηλής παραγωγικότητας επιχειρήσεις.
Ένα φορολογικό σύστημα που ανταποκρίνεται στις εξελίξεις της εποχής και της αγοράς και ιδιαίτερα στις ανάγκες των Πολιτών, αποτελεί σημαντική πρόκληση καθώς καθιστά την κοινωνία σημείο αναφοράς για την πρόοδο και εξέλιξη του ίδιου του Πολιτεύματος, ειδικά εάν γίνε αποδεκτό το γεγονός πως η οικονομία είναι ένα από τα θεμέλια του.