Η έννοια της σχέσης εργασίας προσδιορίζεται από την έννομη σχέση μεταξύ εργαζομένου και εργοδότη.
Η σχέση εργασίας συνδέεται με την σύμβαση εργασίας. Ως έννοια η σχέση εργασίας έχει ευρύτερη σημασία από την έννοια της σύμβασης εργασίας διότι προσδιορίζει την πραγματική κατάσταση όπως αυτή δημιουργείται στην διάρκεια απασχόλησης ενός εργαζομένου.
Σχέση εργασίας υφίσταται εφόσον ο εργαζόμενος ενταχθεί στο απασχολούμενο ανθρώπινο δυναμικό της επιχείρησης ενός εργοδότη και παρέχει κατ’ επέκταση την εργασία του. Για να ισχύει η σχέση εργασίας μεταξύ επιχείρησης και εργαζομένου η προϋπόθεση είναι η ύπαρξη σύμβαση εργασίας.
Με την έννοια σύμβαση εργασίας θεωρούμε κάθε γραπτή συμφωνία που υπάρχει μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου όπου με βάση αυτή ο εργαζόμενος υποχρεούται να παρέχει εργασία έναντι αμοιβής και για ορισμένο η αόριστο χρονικό διάστημα. Η σύμβαση αυτή ονομάζεται σύμβαση εξαρτημένη εργασίας.
Και υφίσταται μέσω συμβάσεως και όταν οι όροι μεταξύ επιχείρησης και εργαζόμενου, ο εργαζόμενος υποχρεούται να παρέχει εργασία αυτοπροσώπως και για ορισμένο ή αόριστο χρονικό διάστημα, έναντι καταβολής μισθού συγκεκριμένου τρόπου καθορισμού, προσδιορισμού και καταβολής.
Για όσο χρονικό διάστημα ισχύει η σύμβαση, ο εργαζόμενος έχει καθορισμένο τόπο που παρέχει εργασία, χρόνο, τρόπο και έκταση παροχής εργασίας, εντός νόμιμων και συμβατικών πλαισίων, που είναι δεσμευτικά για τον εργαζόμενο. Ο εργαζόμενος οφείλει να ακολουθεί εντολές και οδηγίες αναγκαίες για τον ανωτέρω σκοπό.
Με την υπογραφή της σύμβασης η επιχείρηση – εργοδότης έχει το δικαίωμα να ασκεί έλεγχο και εποπτεία για την διαπίστωση ότι ο εργαζόμενος ακολουθεί τους κανόνες για την επιμελή άσκηση της εργασίας του.
Ωστόσο η σύμβαση εργασίας δεν στερεί το δικαίωμα ανάληψης πρωτοβουλιών από την πλευρά του εργαζομένου πάντα σύμφωνες με την παροχή εργασίας του και οφείλει παράλληλα να είναι πάντα διαθέσιμος κατά την διάρκεια του ωραρίου για την εκτέλεση και τον έλεγχο της εργασίας του.
Η σχέση εργασίας και η ισχύ της με την υπογραφή σύμβασης, τέλος, παρέχει δικαιώματα στον εργαζόμενο όπως δικαίωμα αμοιβής, ασφαλιστική κάλυψη, δικαίωμα παροχής άδειας και επιδόματος αδείας και τέλος δικαίωμα αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης και άλλων δικαιωμάτων.
Σήμερα που η οικονομία αλλάζει, η προσαρμογή των εργασιακών ζητημάτων απαιτείται έτσι ώστε να επιτευχθεί η εξέλιξη των ίδιων των εργαζομένων εφοδιασμένοι πλέον με τα απαραίτητα skills ώστε να συμμετάσχουν στην ανάπτυξη και στην άνοδο επιχειρήσεων, έτσι ώστε να γίνουν κοινωνοί των αποτελεσμάτων που αυτές δημιουργούν για την βελτίωση της εθνικής οικονομίας και ευρύτερα της κοινωνίας.
Ο τρόπος με τον οποίο επιτυγχάνεται το ανωτέρω είναι η σπουδαιότητα της δια βίου μάθησης. Η σεμιναριακή εκπαίδευση και το longlife learning αποτελούν εκείνες τις μεθόδους όπου ο εργαζόμενος στα πλαίσια της σύμβασης εργασίας του μπορεί να εξελίσσει τις γνώσεις του ώστε να ανατποκριθεί στις ολοένα αυξανομένες απαιτήσεις που απορρέουν από την σύμβαση και την ανάπτυξη της επιχείρησης.
Η δυνατότητα επιλογής εκείνων των εκπαιδευτικών προγραμμάτων είναι εξίσου σημαντική διότι παροτρύνει τον εργαζόμενο και ταυτόχρονα τον παρακινεί στο να συμμετάσχει σε projects της επιχείρησης, που απαιτούν εξειδικευμένες γνώσεις.
Η σχέση εργασίας σύμφωνα την σπουδαιότητα που προσδίδει η εκπαίδευση των εργαζομένων είναι μια συνεχώς εξελισσόμενη έννοια στην οποία οφείλουμε να σταθούμε ώστε πλέον και ο εργοδότης και ο εργαζόμενος να βρίσκονται στην θέση να προσαρμόζονται σε κάθε νέα οικονομική και κοινωνική συνθήκη.