Η διαχρονική μελέτη των οικονομικών καταστάσεων εκτός από θετικά αποτελέσματα παρουσιάζει και μειονεκτήματα τα οποία οφείλονται κυρίως σε παράγοντες εντός της επιχείρησης ή ακόμα και του περιβάλλοντος στο όποιο λειτουργεί και δραστηριοποιείται.
Το πιο σημαντικό που αξίζει να αναφερθεί ως βασικό στοιχείο για τη σύγκριση οικονομικών καταστάσεων είναι το περιβάλλον και κυρίως το πολιτικό και οικονομικό, το οποίο καθορίζει π.χ. τη στρατηγική των πωλήσεων, την ανταγωνιστικότητα, τις τελωνειακές συμφωνίες, τον πληθωρισμό και τις υποδομές ανάπτυξης.
Κυρίως όμως ο υπολογισμός των αριθμοδεικτών μας παρουσιάζει την οικονομική υγεία καθώς και φανερώνει μελλοντικές δυσχέρειες που η μονάδα ενδέχεται να αντιμετωπίσει.
Στο παρόν άρθρο θα αναφερθούμε στους Αριθμοδείκτες Απόδοσης Κεφαλαίων
Απόδοση ιδίων κεφαλαίων
Ο δείκτης παρουσιάζει την απόδοση των εταιρικών κεφαλαίων ώστε η οντότητα να δημιουργεί πρόσθετα έσοδα(κέρδη), το αποτέλεσμα του δείκτη εκφράζεται ως ποσοστό.
Επίσης, οι αναλυτές χρησιμοποιούν τον δείκτη αυτό για να δουν την αποτελεσματικότητα της οντότητας ως προς την επένδυση του μετοχικού κεφαλαίου για να δημιουργήσει κέρδος. Επισημαίνεται ότι εδώ λαμβάνονται υπόψη και τα αποθεματικά.
Ως θετικό αποτέλεσμα θεωρείται ένα υψηλό ποσοστό που ακριβώς φανερώνει αυξανόμενη απόδοση ιδίων κεφαλαίων.
Ο σχετικός επίσης χρηματοοικονομικό όρος είναι ROE. Σύμφωνα με το αποτέλεσμα ROE μια οντότητα μπορεί να δημιουργήσει αξία για τους μετόχους εφόσον η απόδοση των ιδίων κεφαλαίων είναι μεγαλύτερη από το κόστος του κεφαλαίου. Δηλαδή αν η αναμενόμενη απόδοση που περιμένουν οι μέτοχοι είναι αρκετά υψηλότερη από την απόδοση εναλλακτικών μορφών επενδύσεων με παρόμοιο κεφαλαιακό κίνδυνο.
Επιπλέον, σε ό,τι έχει σχέση με τον υπολογισμό τα καθαρά έσοδα που λαμβάνονται υπόψη αφορούν τα έσοδα μιας ολόκληρης οικονομικής χρήσης και υπολογίζονται πριν το μέρισμα σε κοινούς μετόχους και μετά από καταβολή μερισμάτων προνομιούχων μετοχών.
Το αποτέλεσμα του ROE συγκρίνεται πάντοτε με οντότητες του ίδιου κλάδου. Σχετικά με την υψηλή απόδοση ιδίων κεφαλαίων αυτό σημαίνει ότι η οντότητα είναι σε θέση να επενδύσει μικρότερο μέρος κεφαλαίων για να επιτύχει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης σε αντίθεση εάν ίσχυε το αντίστροφο. Αυτό που επιτυγχάνεται είναι ότι εντός της οντότητας παραμένει ένα επιπλέον διαθέσιμο κεφάλαιο που μπορεί να διαθέσει για επαναγορά μετοχών ή για πληρωμή μερισμάτων.
Σε αντίθετη περίπτωση ένας χαμηλός συντελεστής ROE δείχνει στους αναλυτές ότι η οντότητα δεν μπορεί να υποστηρίξει την ανάπτυξή της λόγω ακριβού κόστους διαθεσιμότητας κεφαλαίων.
Απόδοση απασχολούμενων κεφαλαίων
Ο δείκτης ή αλλιώς ROCE είναι χρηματοοικονομικός δείκτης που υπολογίζει την κερδοφορία της οντότητας καθώς και την αποτελεσματικότητα του κεφαλαίου. Στην ουσία φανερώνει σε επενδυτές και αναλυτές πόσο καλά η οντότητα παράγει κέρδη από το κεφάλαιο της. Επίσης, αποτελεί μια χρήσιμη μέτρηση για σύγκριση κερδοφορίας μεταξύ εταιριών πάντοτε με βάση το κεφάλαιο που χρησιμοποιούν.
Σε σχέση με τον υπολογισμό τα κέρδη προ φόρων και τόκων (EBIT), γνωστά και ως λειτουργικά έσοδα, παρουσιάζουν πόσο μια οντότητα κερδίζει από τις δραστηριότητές της μόνο και χωρίς να λαμβάνει υπόψη τους τόκους ή τους φόρους. Το EBIT υπολογίζεται αφαιρώντας το κόστος των πωληθέντων αγαθών και των λειτουργικών εξόδων από τα έσοδα. Το απασχολούμενο κεφάλαιο είναι το συνολικό ποσό κεφαλαίου που έχει χρησιμοποιήσει μια εταιρεία για τη δημιουργία κερδών. Είναι το άθροισμα των ιδίων κεφαλαίων και των χρεωστικών υποχρεώσεων.
Αντί να χρησιμοποιούν το κεφάλαιο που χρησιμοποιήθηκε σε ένα αυθαίρετο χρονικό σημείο, οι αναλυτές και οι επενδυτές συχνά υπολογίζουν το ROCE με βάση το μέσο απασχολούμενο κεφάλαιο, το οποίο παίρνει το μέσο όρο των κεφαλαίων ανοίγματος και κλεισίματος που χρησιμοποιήθηκαν για την εξεταζόμενη χρονική περίοδο.
Για τις οικονομικές οντότητες η παρουσίαση του ROCE ως τάση σε βάθος χρόνου αποτελεί ένα σημαντικό δείκτη απόδοσης και σε γενικές γραμμές οι επενδυτές τείνουν να προτιμούν και να ευνοούν παράλληλα οντότητες με σταθερούς ή αυξανόμενους αριθμούς ROCE και ότι το αντίθετο.