top of page

Plan of Business

Financial

and Accounting Advisors

Νέο Φορολογικό Νομοσχέδιο


Κατατέθηκε προς ψήφιση στη Βουλή το νέο Φορολογικό νομοσχέδιο που αφορά φορολογικές παρεμβάσεις για την ενίσχυση της αναπτυξιακής διαδικασίας της ελληνικής οικονομίας, ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία των Οδηγιών (ΕΕ) 2017/1852, (ΕΕ) 2018/822, (ΕΕ) 2020/876, (ΕΕ) 2016/1164, (ΕΕ) 2018/1910 και (ΕΕ) 2019/475, συνεισφορά Δημοσίου για την αποπληρωμή δανείων πληγέντων δανειοληπτών λόγω των δυσμενών συνεπειών της νόσου COVID-19 και άλλες διατάξεις.


Σχετικά :


Άρθρο 1

Προσθήκη άρθρου 5Β στον ΚΦΕ και συμπλήρωση ρύθμισης άρθρου 67 ΚΦΕ –

Εναλλακτική φορολόγηση εισοδήματος φυσικών προσώπων, δικαιούχων εισοδήματος από συντάξεις που προκύπτουν στην αλλοδαπή, τα οποία μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα


1. Στον ν. 4172/2013 (Α΄ 167) προστίθεται νέο άρθρο 5Β ως εξής:

«Άρθρο 5Β

Εναλλακτική φορολόγηση εισοδήματος φυσικών προσώπων, δικαιούχων εισοδήματος από συντάξεις που προκύπτουν στην αλλοδαπή, τα οποία μεταφέρουν τη φορολογική τους

κατοικία στην Ελλάδα

1. Με την επιφύλαξη του άρθρου 5Α, φυσικό πρόσωπο, δικαιούχος εισοδήματος από σύνταξη, σύμφωνα με το άρθρο 12 , που προκύπτει στην αλλοδαπή, το οποίο μεταφέρει τη φορολογική κατοικία του στην Ελλάδα, υπάγεται σε εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης, όπως ορίζεται στην παρ. 2, για το εισόδημα που προκύπτει στην αλλοδαπή, σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 5, εφόσον σωρευτικά:

α) δεν ήταν φορολογικός κάτοικος Ελλάδας τα προηγούμενα πέντε (5) από τα έξι (6) έτη πριν από τη μεταφορά της φορολογικής κατοικίας του στην Ελλάδα, και

β) μεταφέρει τη φορολογική του κατοικία από κράτος με το οποίο είναι σε ισχύ συμφωνία διοικητικής συνεργασίας στον τομέα της φορολογίας με την Ελλάδα.


2. α) Εφόσον γίνει δεκτή, σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται στην παρ. 3, η υπαγωγή του φορολογούμενου σε εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης για το εισόδημα που προκύπτει στην αλλοδαπή, το φυσικό πρόσωπο καταβάλλει κάθε φορολογικό έτος αυτοτελώς φόρο με συντελεστή επτά τοις εκατό (7%) για το σύνολο του εισοδήματός του που αποκτήθηκε στην αλλοδαπή.

β) Ο φόρος καταβάλλεται για κάθε φορολογικό έτος σε μία (1) δόση μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα του μηνός Ιουλίου και δεν συμψηφίζεται με άλλες φορολογικές υποχρεώσεις ή τυχόν πιστωτικά υπόλοιπα του προσώπου που έχει υπαχθεί στον εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης. Με την καταβολή του φόρου αυτού εξαντλείται κάθε φορολογική υποχρέωση του φυσικού προσώπου για το εισόδημα αυτό.


3. α) Η αίτηση μεταφοράς της φορολογικής κατοικίας με υπαγωγή στον εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης εισοδήματος που προκύπτει στην αλλοδαπή κατά το παρόν άρθρο υποβάλλεται στη Φορολογική Διοίκηση από το φυσικό πρόσωπο συνταξιούχο μέχρι τις 31 Μαρτίου του εκάστοτε φορολογικού έτους. Εντός της ίδιας προθεσμίας δύνανται να υποβάλουν αίτηση υπαγωγής στον εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης εισοδήματος που προκύπτει στην αλλοδαπή κατά το παρόν και φυσικά πρόσωπα που πληρούν τις προϋποθέσεις της παρ. 1 και έχουν ήδη μεταφέρει τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα εντός του προηγούμενου φορολογικού έτους.


β) Εντός εξήντα (60) ημερών από την υποβολή της αίτησης, η Φορολογική Διοίκηση εξετάζει την αίτηση και εκδίδει απόφαση, με την οποία την εγκρίνει ή την απορρίπτει, αναλόγως της συνδρομής ή μη των προϋποθέσεων της παρ. 1.


γ) Το φυσικό πρόσωπο δηλώνει στην αίτησή του το κράτος στο οποίο είχε την τελευταία φορολογική κατοικία του μέχρι την υποβολή της αίτησής του. Η Φορολογική Διοίκηση ενημερώνει τις φορολογικές αρχές του κράτους αυτού σχετικά με τη μεταφορά της φορολογικής κατοικίας του εν λόγω φορολογουμένου, σύμφωνα με τις διατάξεις περί διεθνούς διοικητικής συνεργασίας.

4. Η εφαρμογή του παρόντος αρχίζει από το επόμενο φορολογικό έτος για το οποίο υποβάλλεται η αίτηση του φυσικού προσώπου για την υπαγωγή του στις διατάξεις του παρόντος και λήγει μετά το πέρας δεκαπέντε (15) φορολογικών ετών. Η υπαγωγή στις διατάξεις του παρόντος είναι δυνατή για τα προσεχή δέκα (10) φορολογικά έτη.


5. Το φυσικό πρόσωπο που εντάσσεται στις διατάξεις του παρόντος, εφόσον σε κάποιο φορολογικό έτος δεν καταβάλλει ολόκληρο το ποσό του οριζόμενου στην παρ. 2 φόρου, παύει να υπάγεται στις διατάξεις του παρόντος από το οικείο φορολογικό έτος και εφεξής φορολογείται για το παγκόσμιο εισόδημά του βάσει των γενικών διατάξεων του παρόντος Κώδικα.


6. Το φυσικό πρόσωπο μπορεί σε οποιοδήποτε φορολογικό έτος κατά τη διάρκεια του χρονικού διαστήματος της παρ. 4 να υποβάλει αίτηση για την ανάκληση της υπαγωγής του στις διατάξεις αυτές. Σε περίπτωση ανάκλησης, το φυσικό πρόσωπο φορολογείται σύμφωνα με τις γενικές διατάξεις για το φορολογικό έτος εντός του οποίου υποβάλλει την αίτηση ανάκλησης και εφεξής δεν υποχρεούται στην καταβολή του οριζόμενου ποσού φόρου για το έτος αυτό σύμφωνα με την παρ. 2.


7. Η δήλωση φορολογίας εισοδήματος για το φορολογητέο εισόδημα του προσώπου που υπάγεται στις διατάξεις του παρόντος, το οποίο τυχόν προκύπτει στην ημεδαπή, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 5, υποβάλλεται και η καταβολή του φόρου διενεργείται κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 67.


8. Οι παρ. 1 έως 7 του παρόντος δεν επηρεάζουν την εφαρμογή των διεθνών συμβάσεων που έχουν κυρωθεί από την Ελλάδα για την αποφυγή της διπλής φορολογίας εισοδήματος και κεφαλαίου.


9. Με κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων καθορίζονται η διαδικασία υπαγωγής στις διατάξεις του παρόντος, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς της φορολογικής κατοικίας, η αρμόδια υπηρεσία για την υποβολή, εξέταση και έγκριση της αίτησης, τα δικαιολογητικά που συνοδεύουν την αίτηση, η ανάκλησή της, η υποβολή της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, η καταβολή του φόρου, καθώς και κάθε άλλο ειδικότερο θέμα για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος.».


2. Μετά το τρίτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 67 του ν. 4172/2013, προστίθεται εδάφιο ως εξής:


«Φορολογούµενοι που υπάγονται στις διατάξεις του άρθρου 5Β υποχρεούνται να δηλώνουν όλα τα εισοδήµατά τους που προκύπτουν στην ηµεδαπή, κατά την έννοια της παρ. 1 του άρθρου 5, και τα εισοδήματα που προκύπτουν στην αλλοδαπή, κατά την έννοια της παρ. 2 του άρθρου 5, και τα οποία υπόκεινται στην εναλλακτική φορολόγηση.».


Αιτιολογική έκθεση επί του άρθρου 1 :


ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

Κεφάλαιο Α’

Επί του άρθρου 1


1. Με τις διατάξεις του νέου άρθρου 5Β που προστίθεται στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ΚΦΕ) ν. 4172/2013 (Α’ 167), συμπληρώνεται το πλαίσιο εναλλακτικής φορολόγησης εισοδήματος αλλοδαπής προέλευσης που αποκτούν φυσικά πρόσωπα τα οποία μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, οι νέες διατάξεις παρέχουν τη δυνατότητα σε φυσικά πρόσωπα δικαιούχους σύνταξης που προκύπτει στην αλλοδαπή να υπαχθούν σε εναλλακτική φορολόγηση του εισοδήματός τους αλλοδαπής προέλευσης. Ανάλογες διατάξεις έχουν εισαχθεί τα τελευταία χρόνια και σε άλλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Μάλτα και η Κύπρος. Υπογραμμίζεται ότι με τις προτεινόμενες διατάξεις το φυσικό πρόσωπο υπόκειται σε φόρο για το φορολογητέο εισόδημά του που προκύπτει στην ημεδαπή, σύμφωνα με τις γενικές διατάξεις.


Ειδικότερα, με τις διατάξεις της παρ. 1 του προτεινόμενου άρθρου 5Β προβλέπεται ότι ο φορολογούμενος, φυσικό πρόσωπο, δικαιούχος εισοδήματος από σύνταξη κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 12 του ΚΦΕ, που προκύπτει στην αλλοδαπή, ο οποίος μεταφέρει τη φορολογική κατοικία του στην Ελλάδα, δύναται να υπαχθεί σε εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης, όπως ορίζεται στην παρ. 2, για το εισόδημα που προκύπτει στην αλλοδαπή κατά την έννοια της παρ. 2 του άρθρου 5, εφόσον σωρευτικά:

α) δεν ήταν φορολογικός κάτοικος Ελλάδας τα προηγούμενα πέντε (5) από τα έξι (6) έτη πριν από τη μεταφορά της φορολογικής κατοικίας του στην Ελλάδα, και

β) μεταφέρει τη φορολογική του κατοικία από κράτος με το οποίο είναι σε ισχύ συμφωνία διοικητικής συνεργασίας στον τομέα της φορολογίας με την Ελλάδα.

Δεν απαιτείται άλλη προϋπόθεση για τη μεταφορά της φορολογικής κατοικίας, αλλά προκειμένου το φυσικό πρόσωπο να μπορεί να αποδείξει τη φορολογική του κατοικία στην Ελλάδα σε περίπτωση αμφισβήτησης από το κράτος προέλευσης, θα πρέπει να πληροί τους όρους του άρθρου 4 ΚΦΕ και συνεπώς να προκύπτει ότι έχει καταστήσει την Ελλάδα κέντρο των ζωτικών του συμφερόντων.


Το φυσικό πρόσωπο, με τη μεταφορά της φορολογικής του κατοικίας, είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας κατά την έννοια των Συμβάσεων για την αποφυγή της διπλής φορολογίας του εισοδήματος που έχει συνάψει η Ελλάδα.

Τα φυσικά πρόσωπα που υπάγονται στις διατάξεις του νέου άρθρου 5Β δεν μπορούν να υπαχθούν στις διατάξεις του άρθρου 5Α.


Με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 5Β του ΚΦΕ προβλέπεται ότι, εφόσον γίνει δεκτή η υπαγωγή του φορολογούμενου σε εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης για το εισόδημα που προκύπτει στην αλλοδαπή, το φυσικό πρόσωπο καταβάλλει κάθε φορολογικό έτος αυτοτελώς φόρο, με συντελεστή επτά τοις εκατό (7%) για το σύνολο του εισοδήματός του που αποκτήθηκε στην αλλοδαπή. Τυχόν φόρος που έχει

καταβληθεί από τον φορολογούμενο στην αλλοδαπή για τα εισοδήματα που καλύπτονται από τον εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης, εκπίπτει από τον φόρο της παραγράφου αυτής με βάση τις κείμενες διατάξεις του ΚΦΕ, ήτοι μέχρι τον φόρο που αναλογεί για το εισόδημα αυτό στην Ελλάδα. Τυχόν υπερβάλλον ποσό φόρου δεν επιστρέφεται. Για κάθε φορολογικό έτος και καθ’ όλη τη διάρκεια υπαγωγής στον εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης, ο φόρος καταβάλλεται κάθε φορολογικό έτος σε μία

(1) δόση μέχρι και την τελευταία εργάσιμη ημέρα του μηνός Ιουλίου και δεν συμψηφίζεται με άλλες φορολογικές υποχρεώσεις ή τυχόν πιστωτικά υπόλοιπα του προσώπου που έχουν υπαχθεί στον εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης.

Με την καταβολή του φόρου αυτού εξαντλείται κάθε φορολογική υποχρέωση του φυσικού προσώπου για το εισόδημα αυτό. Επομένως, το εν λόγω εισόδημα απαλλάσσεται από την ειδική εισφορά αλληλεγγύης του άρθρου 43Α ΚΦΕ. Ωστόσο, το φυσικό πρόσωπο δεν απαλλάσσεται από φόρο κληρονομιών ή δωρεών περιουσίας που βρίσκεται στην αλλοδαπή.


Με τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 5Β του ΚΦΕ προβλέπεται ότι η αίτηση μεταφοράς της φορολογικής κατοικίας με υπαγωγή στον εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης εισοδήματος που προκύπτει στην αλλοδαπή κατά το παρόν άρθρο υποβάλλεται από το φυσικό πρόσωπο στη φορολογική Διοίκηση [Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ)] μέχρι τις 31 Μαρτίου έκαστου φορολογικού έτους. Εντός της ίδιας προθεσμίας δύνανται να υποβάλουν αίτηση υπαγωγής στον εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης εισοδήματος που προκύπτει στην αλλοδαπή κατά το παρόν και φυσικά πρόσωπα που πληρούν τις προϋποθέσεις της παρ. 1 και έχουν ήδη μεταφέρει τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα εντός του προηγούμενου φορολογικού έτους.


Η φορολογική Διοίκηση, ήτοι η ΑΑΔΕ εξετάζει την αίτηση και εκδίδει απόφαση, με την οποία εγκρίνει ή απορρίπτει την αίτηση εντός εξήντα (60) ημερών από την υποβολή της αίτησης.

Στην αίτησή του το φυσικό πρόσωπο δηλώνει το κράτος στο οποίο είχε την τελευταία φορολογική κατοικία του μέχρι την υποβολή της αίτησής του. Η ΑΑΔΕ ενημερώνει τις φορολογικές αρχές του κράτους αυτού σχετικά με τη μεταφορά της φορολογικής κατοικίας του εν λόγω φορολογουμένου, σύμφωνα με τις διατάξεις περί διεθνούς διοικητικής συνεργασίας, όπως αυτές ισχύουν.


Με τις διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 5Β του ΚΦΕ, η μέγιστη διάρκεια υπαγωγής στην εναλλακτική φορολόγηση του εισοδήματος αλλοδαπής ορίζεται σε δεκαπέντε (15) φορολογικά έτη, αρχομένης από το επόμενο φορολογικό έτος από αυτό της υποβολής της αίτησης του φυσικού προσώπου. Η δεκαπενταετής διάρκεια υπαγωγής δεν υπόκειται σε παράταση, σύντμηση ή κατάργηση.


Με τις διατάξεις της παρ. 5 του άρθρου 5Β του ΚΦΕ ορίζεται ότι η μη καταβολή εξ ολοκλήρου του ποσού φόρου της παρ. 2 του άρθρου αυτού σε κάποιο φορολογικό έτος συνεπάγεται την υπαγωγή του φορολογούμενου στις γενικές διατάξεις του ΚΦΕ για τη φορολόγηση του παγκόσμιου εισοδήματός του. Την ίδια συνέπεια έχει και η ρητή ανάκληση εκ μέρους του φυσικού προσώπου της υπαγωγής του στις διατάξεις του παρόντος άρθρου σε οποιοδήποτε φορολογικό έτος, η οποία προβλέπεται στην παρ. 6 του ίδιου άρθρου.


Με τις διατάξεις της παρ. 7 του άρθρου 5Β του ΚΦΕ ορίζεται ότι η δήλωση φορολογίας εισοδήματος για το φορολογητέο εισόδημα του προσώπου που υπάγεται στις διατάξεις του παρόντος άρθρου, το οποίο τυχόν προκύπτει στην ημεδαπή κατά την έννοια της παρ. 1 του άρθρου 5, υποβάλλεται και η καταβολή του φόρου διενεργείται κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 67 του ΚΦΕ.


Με τις διατάξεις της παρ. 8 του άρθρου 5Β του ΚΦΕ ορίζεται ότι οι διατάξεις του άρθρου αυτού δεν επηρεάζουν την εφαρμογή των εν ισχύ διεθνών συμβάσεων περί αποφυγής διπλής φορολογίας εισοδήματος και κεφαλαίου (ΣΑΔΦ). Επισημαίνεται ότι οι ΣΑΔΦ, σύμφωνα και με την Πρότυπη Φορολογική Σύμβαση του ΟΟΣΑ, συνήθως επιφυλάσσουν δικαίωμα φορολόγησης των συντάξεων του δημοσίου τομέα στο κράτος πηγής. Επομένως, για τις συντάξεις που καταβάλλονται από

αντισυμβαλλόμενο κράτος λόγω προηγούμενης υπηρεσίας στον δημόσιο τομέα, κατά κανόνα θα εξακολουθεί να παρακρατείται φόρος στο κράτος πηγής και μετά από τη μεταφορά της φορολογικής κατοικίας του φορολογούμενου. Αντιθέτως, οι λεγόμενες «ιδιωτικές» συντάξεις, εφόσον προβλέπεται στις ΣΑΔΦ αποκλειστικό δικαίωμα φορολόγησης του κράτους κατοικίας, θα φορολογούνται μόνο βάσει του συντελεστή που προβλέπεται στο άρθρο 5Β.


Τέλος, με τις διατάξεις της παρ. 9 του άρθρου 5Β του ΚΦΕ προβλέπεται η έκδοση κοινής απόφασης του Υπουργού Οικονομικών και του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, με την οποία καθορίζονται η διαδικασία μεταφοράς της φορολογικής κατοικίας και υπαγωγής στις διατάξεις του παρόντος, η αρμόδια υπηρεσία για την υποβολή, εξέταση και έγκριση της αίτησης, τα δικαιολογητικά που συνοδεύουν την αίτηση, η ανάκλησή της, η καταβολή του φόρου, η υποβολή της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, καθώς και κάθε άλλο αναγκαίο θέμα ή λεπτομέρειες για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου αυτού.


2. Με τη νέα διάταξη που προστίθεται μετά το τρίτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 67 του ΚΦΕ , διευκρινίζεται ότι οι φορολογούμενοι που υπάγονται στις διατάξεις του άρθρου 5Β του ΚΦΕ υποχρεούνται να δηλώνουν τόσο τα εισοδήματά τους που προκύπτουν στην ημεδαπή, όσο και αυτά που προκύπτουν στην αλλοδαπή.


Άρθρο 2

Τροποποίηση άρθρου 14 ΚΦΕ -

Απαλλαγή της δωρεάν διάθεσης μετοχών και των διατακτικών εσωτερικού τουρισμού υπό όρους από τη φορολογία εισοδήματος από μισθωτή εργασία και συντάξεις


Μετά την περ. ιε’ της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4172/2013 προστίθενται νέες περιπτώσεις ιστ’ και ιζ’ ως εξής:

«ιστ) η παροχή σε είδος με τη μορφή μετοχών που λαμβάνει ένας εργαζόμενος ή εταίρος ή μέτοχος από νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα στο πλαίσιο προγραμμάτων δωρεάν διάθεσης μετοχών στα οποία τίθεται ως προϋπόθεση η επίτευξη συγκεκριμένων στόχων ή η επέλευση συγκεκριμένου γεγονότος, προκειμένου να πραγματοποιηθεί η διάθεση των μετοχών.

ιζ) η αξία των διατακτικών εσωτερικού τουρισμού συνολικής αξίας έως τριακοσίων (300) ευρώ για το φορολογικό έτος 2020.».


Αιτιολογική έκθεση επί του άρθρου 2 :


Επί του άρθρου 2


Με την προσθήκη της εξαίρεσης της περ. ιστ’ της παρ. 1 του άρθρου 14 του ΚΦΕ, επιδιώκεται η διεύρυνση των απαλλαγών από τον υπολογισμό του εισοδήματος από μισθωτή εργασία, προς όφελος των εργαζομένων. Πιο συγκεκριμένα, επιδιώκεται η μεταρρύθμιση του φορολογικού πλαισίου της δωρεάν παροχής μετοχών από τις επιχειρήσεις στους εργαζομένους, στις περιπτώσεις που οι μετοχές αυτές χορηγούνται λόγω της επίτευξης συγκεκριμένων στόχων ή της επέλευσης συγκεκριμένου γεγονότος. Με το υφιστάμενο φορολογικό πλαίσιο, η χορήγηση των δωρεάν μετοχών δεν αποτελεί κίνητρο για τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους, με αποτέλεσμα αυτή η μορφή αμοιβής - επιβράβευσης των εργαζομένων να μην χρησιμοποιείται.


Επιπλέον, με την προσθήκη της εξαίρεσης της περίπτωσης ιζ’ της παρ. 1 του άρθρου 14 του ΚΦΕ ορίζεται ειδικά για το φορολογικό έτος 2020 η απαλλαγή από τη φορολογία εισοδήματος των εργαζομένων των διατακτικών εσωτερικού τουρισμού που παρέχονται από τους εργοδότες τους. Η ανάγκη θέσπισης της συγκεκριμένης παροχής κρίνεται αναγκαία για λόγους ενίσχυσης του εσωτερικού τουρισμού με οφέλη για τις επιχειρήσεις του τουριστικού κλάδου, καθώς διοχετεύονται άμεσα στις ως άνω επιχειρήσεις τα κεφάλαια που θα επενδυθούν στον εσωτερικό τουρισμό από τους εργοδότες.


Άρθρο 3

Τροποποίηση άρθρου 42Α ΚΦΕ -

Ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση της υπεραξίας που προκύπτει από δικαιώματα προαίρεσης και δωρεάν διάθεση μετοχών


1. Το άρθρο 42Α του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

«Άρθρο 42Α

Δικαιώματα προαίρεσης - Δωρεάν διάθεση μετοχών


1. Το εισόδημα που προκύπτει κατά την παρ. 4 για έναν εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο από νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα με τη μορφή δικαιωμάτων προαίρεσης απόκτησης μετοχών, όπως αυτά προσδιορίζονται κατά τον χρόνο άσκησης του δικαιώματος προαίρεσης και ανεξαρτήτως εάν συνεχίζει να ισχύει η εργασιακή σχέση, αποτελεί εισόδημα από υπεραξία, εφόσον μεταβιβαστούν οι μετοχές μετά από τη συμπλήρωση είκοσι τεσσάρων (24) μηνών από την απόκτηση των δικαιωμάτων προαίρεσης και υπόκειται σε φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων.

2. Ειδικά το εισόδημα της παρ. 1 που προκύπτει από νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα που είναι μη εισηγμένη στο χρηματιστήριο νεοσύστατη μικρή επιχείρηση ή και πολύ μικρή επιχείρηση υπόκειται στον συντελεστή του δεύτερου εδαφίου του άρθρου 43, εφόσον συντρέχουν σωρευτικά οι ακόλουθοι όροι:

(α) τα ως άνω δικαιώματα αποκτώνται εντός πέντε (5) ετών μετά από τη σύσταση της εταιρείας,

(β) η εταιρεία δεν έχει συσταθεί μέσω συγχώνευσης, και

(γ) οι μετοχές μεταβιβαστούν μετά από τη συμπλήρωση τριάντα έξι (36) μηνών από την απόκτηση των δικαιωμάτων προαίρεσης.

3. Το εισόδημα που προκύπτει κατά την παρ. 4 για έναν εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο με τη μορφή μετοχών που του χορηγούνται από νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα στο πλαίσιο προγραμμάτων δωρεάν διάθεσης μετοχών, στα οποία τίθεται ως προϋπόθεση η επίτευξη συγκεκριμένων στόχων ή η επέλευση συγκεκριμένου γεγονότος, προκειμένου να πραγματοποιηθεί η διάθεση των μετοχών, αποτελεί εισόδημα από υπεραξία εφόσον μεταβιβαστούν οι μετοχές μετά από την απόκτησή τους, από τον δικαιούχο του προγράμματος.

4. Ως υπεραξία στις περιπτώσεις των δικαιωμάτων προαίρεσης, ορίζεται η διαφορά μεταξύ της τιμής κλεισίματος της μετοχής στο χρηματιστήριο και της τιμής διάθεσης του δικαιώματος για τις μετοχές των εισηγμένων εταιρειών ή η διαφορά μεταξύ της τιμής κτήσης και της τιμής πώλησης για τις μετοχές των μη εισηγμένων εταιρειών, με ανάλογη εφαρμογή της παρ. 4 του άρθρου 42. Στις περιπτώσεις της δωρεάν διάθεσης μετοχών της παρ. 3, η υπεραξία ισούται:

α) για τις μετοχές των εισηγμένων εταιρειών με την τιμή κλεισίματος της μετοχής στο χρηματιστήριο κατά την ημέρα όπου πραγματοποιήθηκε η δωρεάν διάθεση των μετοχών, εφόσον η τιμή πώλησης των μετοχών είναι ίση ή μικρότερη αυτής. Σε περίπτωση που η τιμή πώλησης είναι μεγαλύτερη από την τιμή κλεισίματος της μετοχής στο χρηματιστήριο κατά

την ημέρα την οποία πραγματοποιήθηκε η δωρεάν διάθεση των μετοχών, το υπερβάλλον ποσό φορολογείται σύμφωνα με τα οριζόμενα στην περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 42 του παρόντος Κώδικα∙

β) για τις μετοχές των μη εισηγμένων εταιρειών, με την τιμή πώλησης , εφόσον αυτή υπερβαίνει την αξία της μετοχής, όπως αυτή προσδιορίζεται κατά τον χρόνο της δωρεάν διάθεσής της, ενώ σε περίπτωση που η τιμή πώλησης είναι μικρότερη, με την αξία της μετοχής κατά τον χρόνο της δωρεάν διάθεσης.


5. Κατά την εφαρμογή του παρόντος εφαρμόζεται το άρθρο 42 μόνο όπου υπάρχει παραπομπή στις διατάξεις του.».


Αιτιολογική έκθεση επί του άρθρου 3 :


Επί του άρθρου 3


Με την προτεινόμενη τροποποίηση του άρθρου 42Α του ΚΦΕ επιδιώκεται η μεταρρύθμιση του φορολογικού πλαισίου της δωρεάν παροχής μετοχών από τις επιχειρήσεις στους εργαζομένους, μέσω της φορολόγησης ως εισοδήματος, με σταθερό συντελεστή 15%, της υπεραξίας που θα αποκομίσει ο εργαζόμενος από την πώληση των μετοχών αυτών. Ο σκοπός που εξυπηρετεί η πρόβλεψη είναι να καταστεί η παροχή δωρεάν μετοχών από την επιχείρηση προς τους εργαζομένους της μέσο για την προσέλκυση ικανών εργαζομένων, καθώς και να παρασχεθεί κίνητρο επιβράβευσης για την αποτελεσματική και αποδοτική παροχή της εργασίας τους.


Άρθρο 5

Τροποποίηση άρθρου 39 ΚΦΕ – Έκπτωση δαπανών


Το δεύτερο εδάφιο της περ. β) της παρ. 3 του άρθρου 39 του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται και η περ. β) διαμορφώνεται ως εξής:


«β) Αν ο εκμισθωτής ή ο παραχωρών είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και τα κάθε είδους ιδρύματα οι κάθε είδους δαπάνες εκπίπτουν σε ποσοστό εβδομήντα πέντε τοις εκατό (75%). Ειδικά για το Άγιο Όρος και τις Ιερές Μονές αυτού, το ποσοστό της έκπτωσης για τις κάθε είδους δαπάνες, ανεξαρτήτως με το αν συνδέονται με την εκμετάλλευση

συγκεκριμένου ακινήτου ή της εν γένει ακίνητης περιουσίας τους, ανέρχεται σε ποσοστό εκατό τοις εκατό (100%).».


Αιτιολογική έκθεση επί του άρθρου 5 :


Επί του άρθρου 5


Η διάκριση των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους εν σχέσει με τα λοιπά νομικά πρόσωπα (ακόμα και τα ν.π.δ.δ. μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα) έχει σαφή περιεχόμενο και σκοπό. Κατ’ εξαίρεση από τα λοιπά νομικά πρόσωπα, επειδή οι Ιερές Μονές του Αγίου Όρους έχουν αποκλειστικώς εισοδήματα από εκμίσθωση ακινήτων, και προκειμένου να είναι σε θέση να υποστηρίξουν τον ειδικό και μοναδικό σκοπό τους, παρέχεται η δυνατότητα να συλλέγουν αποδείξεις/τιμολόγια από τις πάσης φύσεως δαπάνες τους και όχι, αποκλειστικώς, από τις δαπάνες που είναι συναφείς με την εν γένει ακίνητη περιουσία τους από τα εκμισθούμενα ακίνητα. Οι δαπάνες αυτές αναγνωρίζονται ως εκπιπτόμενες, για την αναγκαία και πιο αποτελεσματική εξυπηρέτηση της κοινωφελούς και θρησκευτικής αποστολής του Αγίου Όρους, λαμβάνοντας υπόψη, αφενός, το προνομιακό καθεστώς του, όπως αναγνωρίζεται στο Σύνταγμα (άρθρο

105 Σ), και αφετέρου, ότι τα εισοδήματα των Ιερών Μονών διατίθενται για την συντήρηση των ανεκτίμητης αξίας εθνικών και πολιτιστικών θησαυρών, για την προστασία και επισκευή των χαρακτηρισμένων ως παγκόσμιο μνημείο αρχιτεκτονημάτων και του φυσικού περιβάλλοντος, την φιλοξενία των επισκεπτών και την εν γένει λειτουργία των καθιδρυμάτων. Προς άρση κάθε αμφισβήτησης και για λόγους ασφάλειας δικαίου συμπληρώνεται η υφιστάμενη διάταξη με σαφή αναφορά των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους ως δικαιούχων της σχετικής δυνατότητας, διασαφηνίζοντας το υπάρχον νομοθετικό και φορολογικό καθεστώς.


Άρθρο 17

Τροποποίηση του άρθρου 22 του ΚΦΔ –

Δυνατότητα αναδρομικής ισχύος των αποφάσεων Προέγκρισης Μεθοδολογίας Ενδοομιλικής Τιμολόγησης

Στο άρθρο 22 του ν. 4174/2013 (Α’ 170) επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:


1. α) Η παρ. 3 αντικαθίσταται ως εξής:


«3. α) Ο Διοικητής της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων εξετάζει την αίτηση και την αποδέχεται ή την απορρίπτει. Η σχετική απόφαση εκδίδεται εντός δεκαοκτώ (18) μηνών από την υποβολή της αίτησης προέγκρισης μεθοδολογίας ενδοομιλικής τιμολόγησης, σε περίπτωση αίτησης για μονομερή προέγκριση, και κοινοποιείται στους αιτούντες. Η μονομερής προέγκριση μεθοδολογίας ενδοομιλικής τιμολόγησης δεν εφαρμόζεται για προγενέστερα φορολογικά έτη. Η διάρκεια ισχύος της απόφασης προέγκρισης δεν μπορεί να υπερβαίνει τα τέσσερα (4) έτη. Με απόφαση του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων μπορεί να ορίζεται μεγαλύτερος χρόνος για την έκδοση της απόφασης του πρώτου εδαφίου που δεν μπορεί πάντως να υπερβαίνει τους τριάντα έξι (36) μήνες από την υποβολή της αίτησης.

β) Σε περίπτωση αίτησης για διμερή ή πολυμερή προέγκριση, μπορεί να περιέχεται και αίτημα εφαρμογής της απόφασης σε προγενέστερα φορολογικά έτη από το έτος υποβολής της αίτησης προέγκρισης, ως ρήτρα αναδρομικής ισχύος, εφόσον υπάρχει ταύτιση των πραγματικών περιστατικών των ετών για τα οποία ζητείται η αναδρομική ισχύς με τα πραγματικά περιστατικά της υπό εξέταση αίτησης, υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις, οι οποίες πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά κατά την υποβολή του αιτήματος:

βα) να μην έχει παραγραφεί η εξουσία του φορολογικού ελέγχου για τα εν λόγω φορολογικά έτη, και

ββ) να μην έχει κοινοποιηθεί στον φορολογούμενο εντολή φορολογικού ελέγχου για τα εν λόγω φορολογικά έτη.».

β) Οι διατάξεις της περ. α) για τη χορήγηση ρήτρας αναδρομικής ισχύος εφαρμόζονται και στην περίπτωση εκκρεμών κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος αιτήσεων για διμερή ή πολυμερή προέγκριση μεθοδολογίας ενδοομιλικής τιμολόγησης.


2. Μετά το δεύτερο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 22 προστίθεται εδάφιο ως εξής:


«Σε περίπτωση που στην απόφαση προέγκρισης περιλαμβάνεται ρήτρα αναδρομικής ισχύος, ο φορολογικός έλεγχος των συναλλαγών των ετών τα οποία καταλαμβάνονται από την εν λόγω ρήτρα, περιορίζεται στην επαλήθευση ότι τηρήθηκαν τα οριζόμενα στην απόφαση προέγκρισης και ότι υπάρχει ταύτιση των πραγματικών περιστατικών των ετών που καταλαμβάνει με τα πραγματικά περιστατικά των συναλλαγών για τα οποία ζητήθηκε η προέγκριση.» .


3. Η παρ. 8 του άρθρου 22 αντικαθίσταται ως εξής:


«8. Με απόφαση του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων ορίζονται τα ειδικότερα θέματα, τα οποία είναι αναγκαία για την εφαρμογή των διατάξεων των προηγούμενων παραγράφων και συγκεκριμένα, η διαδικασία για την προέγκριση μεθοδολογίας ενδοομιλικής τιμολόγησης, την αναθεώρηση, την ανάκληση και την ακύρωσή της, το ειδικότερο περιεχόμενο της αίτησης προέγκρισης, οι όροι και προϋποθέσεις αναδρομικής ισχύος της απόφασης προέγκρισης, τα σχετικά παράβολα, η διαδικασία συνεννόησης με τις αρμόδιες αρχές αλλοδαπών εμπλεκόμενων κρατών, ο τύπος και το περιεχόμενο των αποφάσεων της Φορολογικής Διοίκησης, καθώς και κάθε άλλο σχετικό θέμα.».


4. Στο τέλος του άρθρου προστίθεται παρ. 9 ως εξής:

«9. Αν από απόφαση προέγκρισης μεθοδολογίας ενδοομιλικής τιμολόγησης προκύπτει υποχρέωση υποβολής τροποποιητικών φορολογικών δηλώσεων για παρελθόντα φορολογικά έτη που καλύπτει η απόφαση προέγκρισης, θεωρείται ότι αυτές υποβάλλονται εμπρόθεσμα εντός προθεσμίας τριάντα (30) ημερών από την κοινοποίηση της απόφασης προέγκρισης στον φορολογούμενο.».


Αιτιολογική έκθεση επί του άρθρου 17 :


Επί του άρθρου 17


Στο πλαίσιο του πρώτου σταδίου αξιολόγησης της Χώρας μας, μέσω της διαδικασίας της Ενδιάμεσης Αξιολόγησης για τη Διαδικασία Αμοιβαίου Διακανονισμού (ΔΑΔ) (Peer Review, Mutual Agreement Procedure, MAP) το 2018, ως προς την εφαρμογή του Ελάχιστου Προτύπου (Minimum Standard) της Δράσης 14 του κοινού Προγράμματος BEPS (Base Erosion and Profit Shifting) του ΟΟΣΑ (Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) και της Ομάδας Κρατών G20, για την αντιμετώπιση της διάβρωσης της φορολογητέας βάσης και της μεταφοράς κερδών, ανέκυψε η ανάγκη λήψης μέτρων, με στόχο την ευθυγράμμιση της Χώρας μας με τις εκεί αναφερόμενες Συστάσεις (recommendations). Συνεπώς, με το προτεινόμενο άρθρο επιδιώκεται η ευθυγράμμιση με τα στοιχεία του Ελάχιστου Προτύπου που αφορούν στην αναδρομική εφαρμογή (roll-back) των συμφωνιών προέγκρισης ενδοομιλικής τιμολόγησης (Advance Pricing Agreements - APAs).

Περαιτέρω, επιλύονται ζητήματα που ανέκυψαν κατά την εφαρμογή των διατάξεων για την έκδοση αποφάσεων προέγκρισης μεθοδολογίας ενδοομιλικής τιμολόγησης.

Ειδικότερα σύμφωνα με σχετική σύσταση της Ενδιάμεσης Αξιολόγησης για τη Διαδικασία Αμοιβαίου Διακανονισμού (ΔΑΔ) (MAP Peer Review) (στοιχείο Α.2. των Όρων Αναφοράς), στις δικαιοδοσίες όπου προβλέπονται διμερείς συμφωνίες προέγκρισης μεθοδολογίας ενδοομιλικής τιμολόγησης, σκόπιμο είναι, με την επιφύλαξη των διατάξεων για την παραγραφή, να προβλέπεται αναδρομική εφαρμογή των αποφάσεων προέγκρισης, σε ορισμένες περιπτώσεις που τα σχετικά γεγονότα και οι περιστάσεις των προηγούμενων ετών είναι πανομοιότυπα.


Προκειμένου να ευθυγραμμιστεί η Χώρα μας με την ανωτέρω σύσταση, με τις προτεινόμενες διατάξεις των παρ. 1, 2 και 3 εισάγονται διατάξεις που επιτρέπουν την, υπό προϋποθέσεις, δυνατότητα αναδρομικής ισχύος των αποφάσεων προέγκρισης μεθοδολογίας ενδοομιλικής τιμολόγησης, σε περίπτωση διμερών ή πολυμερών συμφωνιών προέγκρισης και σε προγενέστερα φορολογικά έτη, για τα οποία η εξουσία του φορολογικού ελέγχου δεν έχει παραγραφεί. Επισημαίνεται ότι σε περίπτωση έναρξης φορολογικού ελέγχου μετά από την υποβολή αιτήματος αναδρομικής ισχύος (roll-back), το αίτημα δεν ασκεί επιρροή στη διεξαγωγή του φορολογικού ελέγχου για τα φορολογικά έτη στα οποία αφορά, και περαιτέρω η απόφαση προέγκρισης δεν δύναται να περιέχει ρήτρα αναδρομικής ισχύος, εάν κοινοποιηθεί στον φορολογούμενο οριστική πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου μέχρι την έκδοση αυτής.

Επιπλέον, σημειώνεται ότι η, ούτως ή άλλως, ενδεικτική (καθότι η παρέλευση άπρακτης της προθεσμίας δεν συνεπάγεται την απόρριψη του αιτήματος), προθεσμία για έκδοση απόφασης προέγκρισης ενδοομιλικής τιμολόγησης που προβλέπεται στην παρ. 3 του άρθρου 22 του ΚΦΔ ισχύει μόνο στην περίπτωση των μονομερών συμφωνιών, και όχι στην περίπτωση αιτήσεων για διμερή ή πολυμερή προέγκριση, λόγω του γεγονότος ότι στη διαδικασία εμπλέκονται περισσότερες της μίας φορολογικές διοικήσεις και ως εκ τούτου συνήθως απαιτείται μεγάλος χρόνος για τη συντονισμένη μεταξύ τους επικοινωνία. Ως προς το εάν τελικά θα περιέχεται ρήτρα αναδρομικής ισχύος στην απόφαση, καθώς και στο ειδικότερο περιεχόμενο αυτής, επισημαίνεται ότι η ρήτρα αποτελεί προϊόν αμοιβαίας συμφωνίας μεταξύ όλων των εμπλεκομένων δικαιοδοσιών και συνεπώς δεν δύναται να παρασχεθεί μονομερώς ή να έχει διαφορετικό περιεχόμενο ανά δικαιοδοσία.

Η περ. β’ της παρ. 1 αποτελεί μεταβατική ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία οι διατάξεις της περ. α’ εφαρμόζονται και στην περίπτωση εκκρεμών κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος αιτήσεων για διμερή ή πολυμερή προέγκριση μεθοδολογίας ενδοομιλικής τιμολόγησης.


Επίσης, ως προς την παρ. 2 της προτεινόμενης ρύθμισης, επισημαίνεται ότι η προσθήκη εδαφίου στην παρ. 4 του άρθρου 22 του ν. 4174/2013 σχετικά με την έκταση του φορολογικού ελέγχου σε περίπτωση ύπαρξης ρήτρας αναδρομικής ισχύος σε απόφαση προέγκρισης, γίνεται σε συμμόρφωση με τη σχετική σύσταση (στοιχείο Α.2. των Όρων Αναφοράς της Ενδιάμεσης Αξιολόγησης της ΔΑΔ (MAP Peer Review)) και το περιεχόμενο του Ελάχιστου Προτύπου της Δράσης 14 BEPS (στοιχείο 2.7).


Με τις προτεινόμενες διατάξεις της παρ. 4 προστίθεται παρ. 9 στο άρθρο 22 του ν. 4174/2013, προκειμένου να μην επιβάλλονται τόκοι εκπρόθεσμης καταβολής και κυρώσεις εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης στις περιπτώσεις που ο φορολογούμενος υποχρεούται, συνεπεία έκδοσης απόφασης προέγκρισης μεθοδολογίας ενδοομιλικής τιμολόγησης, σε υποβολή τροποποιητικών δηλώσεων, λαμβάνοντας υπόψη τον χρόνο που μεσολαβεί μεταξύ της αίτησης του φορολογουμένου και της έκδοσης της απόφασης, καθώς και το ότι η υποβολή της τροποποιητικής δήλωσης δεν οφείλεται σε λάθος ή παράλειψη του φορολογουμένου κατά την υποβολή της αρχικής δήλωσης. Οι προτεινόμενες διατάξεις κρίνονται αναγκαίες, ώστε να αντιμετωπιστεί το ζήτημα που διαπιστώθηκε και το οποίο έχει οδηγήσει σε ανεπιεική μεταχείριση των φορολογουμένων κατά την εκπλήρωση των διαδικαστικών υποχρεώσεών τους για την εφαρμογή της απόφασης προέγκρισης μεθοδολογίας ενδοομιλικής τιμολόγησης. Για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, χρόνος έναρξης ισχύος των ως άνω διατάξεων ορίζεται η 1η.1.2014. Περαιτέρω, λαμβάνεται πρόνοια για τη μη επιβολή τόκων εκπρόθεσμης καταβολής και κυρώσεων εκπρόθεσμης υποβολής στην περίπτωση που έχουν ήδη υποβληθεί τροποποιητικές

δηλώσεις, συνεπεία απόφασης προέγκρισης μεθοδολογίας ενδοομιλικής τιμολόγησης που έχει ήδη εκδοθεί κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου.


Άρθρο 18

Μείωση προκαταβολής φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2019


Στο τέλος του άρθρου 72 του ν. 4172/2013 (Α΄167) προστίθεται παρ. 44 ως εξής:

«44. Ειδικά για το φορολογικό έτος 2019, το ποσό προκαταβολής φόρου εισοδήματος του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 των άρθρων 69 και 71 μειώνεται ανάλογα με το ποσοστό μείωσης του κύκλου εργασιών που δηλώνεται για σκοπούς Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ) (κωδικός 312 δήλωσης ΦΠΑ) του πρώτου (1ου) εξαμήνου του 2020 έναντι του πρώτου (1ου) εξαμήνου του 2019, ως εξής:



Για τον ανωτέρω υπολογισμό λαμβάνονται υπόψη: 1) Οι δηλώσεις ΦΠΑ του πρώτου (1ου) εξαμήνου 2019 που έχουν υποβληθεί μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος και 2) οι δηλώσεις ΦΠΑ του πρώτου (1ο) εξαμήνου του 2020, ως εξής:

α) για τηρούντες απλογραφικά λογιστικά αρχεία, η δήλωση ΦΠΑ του πρώτου (1ου) τριμήνου που έχει υποβληθεί μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος και η δήλωση ΦΠΑ του δευτέρου (2ου) τριμήνου που υποβάλλεται μέχρι τις 31.7.2020 ή

β) για τηρούντες διπλογραφικά λογιστικά αρχεία, οι δηλώσεις ΦΠΑ Ιανουαρίου - Μαΐου που έχουν υποβληθεί μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος και η δήλωση ΦΠΑ Ιουνίου που υποβάλλεται μέχρι τις 31.7.2020.


Για νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα ή φυσικό πρόσωπο που ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα και δεν έχει υποχρέωση υποβολής δήλωσης ΦΠΑ καθ’ όλη τη διάρκεια των συγκρινόμενων εξαμήνων, το ποσό της προκαταβολής φόρου εισοδήματος του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 των άρθρων 69 και 71 μειώνεται κατά πενήντα τοις εκατό (50%). Τα οριζόμενα στο προηγούμενο εδάφιο έχουν εφαρμογή και στην περίπτωση που νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα ή φυσικό πρόσωπο που ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα μετατάχθηκε από απαλλασσόμενο ΦΠΑ καθεστώς σε μη απαλλασσόμενο ή αντιστρόφως, κατά τα συγκρινόμενα εξάμηνα των ετών 2019 και 2020.


Ειδικά, το ποσό προκαταβολής φόρου εισοδήματος του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 των άρθρων 69 και 71 μηδενίζεται για νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα ή φυσικό πρόσωπο που ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα, το οποίο:

α) είναι υποκείμενο σε ΦΠΑ, ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα που ανήκει στον τριτογενή τομέα και πραγματοποίησε κατά το τρίτο (3ο) τρίμηνο του 2019 ποσοστό άνω του πενήντα τοις εκατό (50%) του ετήσιου κύκλου εργασιών ΦΠΑ του ίδιου έτους ή

β) εντάσσεται στους κλάδους των αεροπορικών ή ακτοπλοϊκών μεταφορών.».

Οι διατάξεις της παρούσας δεν εφαρμόζονται για νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες ή φυσικά πρόσωπα που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, για τα οποία εφαρμόζονται η παρ. 3 του άρθρου 71 και το τελευταίο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 69, αντίστοιχα, με εξαίρεση τις επιχειρήσεις της περ. α’ του πέμπτου εδαφίου της παρούσας, για τις οποίες το ποσό της προκαταβολής φόρου εισοδήματος μηδενίζεται.

Σε νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα ή φυσικό πρόσωπο που ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα και το οποίο επωφελείται της μειωμένης προκαταβολής χωρίς να τη δικαιούται, ολικά ή μερικά, επιβάλλεται από τη Φορολογική Διοίκηση πρόστιμο ίσο με το διπλάσιο της μειωμένης προκαταβολής που επωφελείται, για την επιβολή και είσπραξη του οποίου εφαρμόζονται οι διατάξεις του ν. 4174/2013 (Α’ 170).

Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, έπειτα από εισήγηση του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, ορίζεται κάθε ειδικότερο θέμα για την εφαρμογή της παρούσας.»


Αιτιολογική έκθεση επί του άρθρου 17 :


Επί του άρθρου 18


Με τις προτεινόμενες διατάξεις μειώνεται η προκαταβολή φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2019 των νομικών προσώπων και οντοτήτων και των φυσικών προσώπων που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, ανάλογα με το εύρος της ποσοστιαίας μείωσης του κύκλου εργασιών Φ.Π.Α. του πρώτου εξαμήνου του 2020 έναντι του πρώτου εξαμήνου του 2019.


Για νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα ή φυσικό πρόσωπο που ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα και δεν έχει υποχρέωση υποβολής δήλωσης ΦΠΑ ή μετατάσσεται από απαλλασσόμενο ΦΠΑ καθεστώς σε μη απαλλασσόμενο ή αντιστρόφως στα συγκρινόμενα εξάμηνα των ετών 2019 και 2020, το ποσό της προκαταβολής φόρου εισοδήματος μειώνεται κατά πενήντα τοις εκατό (50%).

Τα ανωτέρω δεν εφαρμόζονται για νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες ή φυσικά πρόσωπα που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα και έχουν κάνει έναρξη εργασιών κατά το έτος 2019, για τις οποίες εφαρμόζονται οι διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 71 και του τελευταίου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 69.


Ειδικά, το ποσό της προκαταβολής φόρου εισοδήματος μηδενίζεται για νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα ή φυσικό πρόσωπο που ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα, το οποίο:

α) είναι υποκείμενο σε ΦΠΑ του τριτογενούς τομέα και κατά το τρίτο τρίμηνο του 2019 πραγματοποίησε άνω του πενήντα τοις εκατό (50%) του ετήσιου κύκλου εργασιών ΦΠΑ του ίδιου έτους ή

β) εντάσσεται στους κλάδους των αεροπορικών ή ακτοπλοϊκών μεταφορών. Οι διατάξεις της περίπτωσης α΄ του εν λόγω εδαφίου ισχύουν ακόμη κι αν η επιχείρηση έκανε έναρξη εργασιών κατά το έτος 2019.


Με τις ρυθμίσεις αυτές επιδιώκεται η οικονομική ενίσχυση και βιωσιμότητα των επιχειρήσεων μέσα από την τόνωση της ρευστότητας, προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι δυσμενείς συνέπειες της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19 στο επιχειρηματικό περιβάλλον.


Λήψη του ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ εδώ

Λήψη της ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΉΣ ΕΚΘΕΣΗΣ εδώ


6 Προβολές0 Σχόλια

Πρόσφατες αναρτήσεις

Εμφάνιση όλων
bottom of page