Η ανάλυση DuPont αναλύει τα στοιχεία της απόδοσης των ιδίων κεφαλαίων για να παρουσιάσει τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους μια επιχείρηση μπορεί να μεταβάλλει την απόδοση των ιδίων κεφαλαίων. Η ανάλυση αυτή χρησιμοποιείται από οργανισμούς και επιχειρήσεις που θέλουν να βελτιώσουν τις αποδόσεις κεφαλαίων που παρέχουν στους επενδυτές. Θεωρείται επίσης ως ένα χρήσιμο εργαλείο για επενδυτές που επιθυμούν να αναλύσουν τα χρηματοοικονομικά δεδομένα των επιχειρήσεων.
Η απόδοση ιδίων κεφαλαίων (ROE) είναι ουσιαστικά το καθαρό εισόδημα διαιρεμένο με τα ίδια κεφάλαια. Η απόδοση της ROE μπορεί να βελτιωθεί εστιάζοντας στις βελτιώσεις των τριών υποκείμενων μετρήσεων που μετατρέπονται σε ROE. Αυτές οι μετρήσεις που αποτελούν τον πυρήνα της ανάλυσης DuPont, είναι οι εξής:
Περιθώριο κέρδους. Υπολογίζεται ως καθαρό εισόδημα διαιρούμενο με τις πωλήσεις. Μπορεί να βελτιωθεί με τη μείωση των εξόδων, την αύξηση των τιμών ή την αλλαγή του συνδυασμού των προϊόντων ή των υπηρεσιών που πωλούνται.
Ο κύκλος εργασιών των περιουσιακών στοιχείων. Υπολογίζεται με το άθροισμα των πωλήσεων δια των στοιχείων του ενεργητικού. Μπορεί να βελτιωθεί με τη μείωση των απαιτήσεων, των επιπέδων αποθέματος ή / και της επένδυσης σε πάγια περιουσιακά στοιχεία, καθώς και με την επιμήκυνση των όρων πληρωμής των πληρωτέων.
Χρηματοοικονομιική μόχλευση. Μετράται με ένα δείκτη ο οποίος είναι ο DFL (degree of financial leverage) και είναι ο λόγος της ποσοστιαίας μεταβολής των κερδών προς διάθεση ανά μετοχή προς την ποσοστιαία μεταβολή των καθαρών λειτουργικών κερδών. Μπορεί να βελτιωθεί αγοράζοντας μετοχές, πληρώνοντας μερίσματα ή χρησιμοποιώντας περισσότερο χρέος για τη χρηματοδότηση πράξεων.
Τα πολλαπλά στοιχεία του υπολογισμού ROE προσφέρουν την ευκαιρία σε μια επιχείρηση να δημιουργήσει υψηλό ROE με διάφορους τρόπους. Ένας τρόπος είναι η μετατροπή των περιουσιακών στοιχείων με γρήγορο ρυθμό, έτσι ώστε η επιχείρηση να δημιουργεί κέρδος από πολλές πράξεις πωλήσεων κατά τη διάρκεια ενός έτους.
Συνήθως, μια επιτυχημένη επιχείρηση μπορεί να επικεντρωθεί είτε σε ένα ισχυρό περιθώριο κέρδους είτε σε ένα υψηλό ποσοστό κύκλου εργασιών. Εάν ήταν σε θέση να δημιουργήσει και τα δύο, η ROE της θα ήταν τόσο υψηλή που η επιχείρηση πιθανότατα θα προσέλκυε ανταγωνιστές που θα θέλουν να μιμηθούν αυτό το επιχειρηματικό μοντέλο. Εφόσον γίνει αυτό, το αυξημένο επίπεδο ανταγωνισμού συνήθως μειώνει το συνολικό ROE στην αγορά σε λογικά επίπεδα.
Ένα υψηλό επίπεδο χρηματοοικονομικής μόχλευσης μπορεί επίσης να αυξήσει τη ROE, διότι μια επιχείρηση χρησιμοποιεί το ελάχιστο δυνατό ποσό ιδίων κεφαλαίων, αντί να βασίζεται στο χρέος για να χρηματοδοτήσει τις δραστηριότητές της. Με αυτόν τον τρόπο, το ποσό των ιδίων κεφαλαίων στον παρονομαστή της απόδοσης εξίσωσης μετοχών ελαχιστοποιείται. Εάν προκύψουν κέρδη από χρηματοδοτικές δραστηριότητες με χρέος, αυτές οι αλλαγές προστίθενται στον αριθμητή στην εξίσωση, αυξάνοντας έτσι την απόδοση των ιδίων κεφαλαίων.
Το πρόβλημα με τη χρήση χρηματοοικονομικής μόχλευσης είναι ότι επιβάλλει ένα νέο πάγιο κόστος με τη μορφή πληρωμών τόκων. Εάν οι πωλήσεις μειωθούν, αυτό το πρόσθετο κόστος του χρέους θα μπορούσε να προκαλέσει μια απότομη μείωση των κερδών που θα μπορούσε να οδηγήσει μια επιχείρηση σε πτώχευση. Μια όμως πιο συνετή πορεία είναι η χρήση ενός μέτριου ποσού πρόσθετου χρέους ώστε η επιχείρηση να το χειριστεί άνετα ακόμη και μέσω μιας επιχειρηματικής ύφεσης.
Η ανάλυση DuPont δεν ευνοεί τη χρήση οποιασδήποτε από αυτές τις εναλλακτικές, απλώς επισημαίνει τις διαθέσιμες επιλογές για την τροποποίηση της ROE.
Η ανάλυση DuPont μπορεί να αγνοηθεί, καθώς η υπερβολική εστίαση σε αυτήν μπορεί να οδηγήσει τη διοίκηση να μειώσει δαπάνες που απαιτούνται για τη δημιουργία μακροπρόθεσμης αξίας, ή να οδηγήσει σε χρήση υπερβολικού ποσού χρέους, ή να μειώσει περιουσιακά στοιχεία που απαιτούνται πραγματικά. Έτσι, η ανάλυση θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή, καθώς καθορίζει τη λήψη σημαντικών αποφάσεων για την πορεία της κάθε επιχείρησης.